Krajowy Program Ochrony Lotnictwa Cywilnego

Urząd Lotnictwa Cywilnego przekazał do konsultacji społecznych projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego.
 
Nowe rozporządzenie jest dostosowaniem przepisów krajowych z zakresu ochrony lotnictwa cywilnego do wymogów przepisów unijnych z tego obszaru tj. rozporządzenia nr 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylającego rozporządzenie (WE) 2320/2002 oraz przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia, które weszły w życie z dniem 29 kwietnia 2010 roku i zmieniły w sposób gruntowny zasady obowiązujące w ochronie lotnictwa cywilnego w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

Zmiany wprowadzone przez ww. przepisy polegały głównie na:

    * ustanowieniu wspólnych zasad i wspólnych podstawowych norm w ochronie lotnictwa;
    * przyjęciu wspólnej, na obszarze Unii Europejskiej wykładni standardów zawartych
      w Aneksie 17 do Konwencji ICAO;
    * uproszczeniu, harmonizacji i zapewnieniu przejrzystości obowiązujących zasad ochrony.

Wymagane działania na poziomie krajowym w związku z wejściem w życie nowych wspólnotowych przepisów to przede wszystkim stworzenie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego odpowiadającego wymogom wprowadzonych przez KE przepisów.

Podstawą prawną dla stworzenia Krajowego Programu Ochrony jest art. 187 ustawy - Prawo lotnicze oraz  art.10 rozporządzenia 300/2008, zgodnie z którym Program ten powinien:

    * określać obowiązki nałożone na poszczególne podmioty, które realizują zadania
      w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego;
    * przypisywać odpowiedzialność za realizację (nie fizyczne wykonanie) poszczególnych czynności;
    * ewentualnie dodatkowo określać zagadnienia, których nie regulują przepisy wspólnotowe ani inne przepisy krajowe.

Z uwagi na nowe brzmienie delegacji z art. 187 ustawy – Prawo lotnicze oraz bardzo rozległy zakres nowelizacji tej ustawy w zakresie działu IX – Ochrona lotnictwa cywilnego konieczne jest opracowanie zupełnie nowego aktu prawnego, który zastąpi dotychczas obowiązujące rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 2007 r. w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa realizującego zasady ochrony lotnictwa (Dz. U. Nr 116, poz. 803, z późn. zm.).

Nowe rozporządzenie w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego jest podzielone na cześć ogólną i cześć szczegółową – ta ostatnia stanowi załącznik
do rozporządzenia.

Jednocześnie, w przedmiotowym rozporządzeniu zawarto regulacje zgodne z ratyfikowaną przez Rzeczpospolitą Polską Konwencją o Międzynarodowym Lotnictwie Cywilnym podpisaną w dniu 7 grudnia 1944 r. w Chicago (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212, z późn. zm.) oraz postanowieniami Załącznika 17 Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) z uwzględnieniem szczegółowych wytycznych Doc. 8973 ICAO
w omawianym zakresie.

Przedmiot regulacji jest zgodny z prawem Unii Europejskiej i wykonuje wszystkie jej postanowienia. Rozporządzenie nie podlega notyfikacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji przepisów technicznych i aktów prawnych.

Projektowane rozporządzenie w sposób pełny odpowiada rosnącym wymaganiom wobec poziomu ochrony lotnictwa cywilnego stawianym przez Unię Europejską, zwłaszcza wobec ciągle realnego zagrożenia terrorystycznego. W związku z tym wdrożenie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego spowoduje konieczność poniesienia wydatków na zapewnienie należytego poziomu bezpieczeństwa działalności lotniczej. Nowe zadania związane z nadzorem nad większością ww. podmiotów polegać będą na konieczności zatwierdzania ich programów ochrony, przeprowadzenia wizji lokalnej na terenie przedsiębiorstwa w celu weryfikacji poziomu wdrożenia procedur ochrony, a także późniejsza kontrola nad ich działalnością.

Krajowy Program Ochrony Lotnictwa Cywilnego nie wpłynie negatywnie na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw, z wyjątkiem zarządzających  tzw. „małymi lotniskami”, którzy będą wprowadzać alternatywne środki ochrony.

Niniejsza regulacja prawna nie nakłada na przewoźników lotniczych dodatkowych zadań aniżeli aktualnie realizowanych, a tym samym nie wpłynie na wzrost kosztów ich funkcjonowania z tytułu m.in. wzmocnienia środków ochrony. W związku z tym podmioty te nie będą narażone na dodatkowe koszty związane z ich funkcjonowaniem.