Konferencja Bezpieczeństwa Lotów - relacja ULC

Wczoraj odbyła się doroczna Krajowa Konferencja Bezpieczeństwa Lotów w zakresie lotnictwa ogólnego. Konferencja zgromadziła specjalistów z dziedziny bezpieczeństwa lotów, z wielu jednostek organizacyjnych lotnictwa ogólnego.

Jak podkreślił Grzegorz Kruszyński, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego otwierając Konferencję jej celem jest dokonanie wspólnej oceny obecnego poziomu bezpieczeństwa lotów, próba zidentyfikowania możliwych do rozpoznania zagrożeń oraz próba wskazania kierunków działania na najbliższe lata, tak, by poziom bezpieczeństwa był na możliwie wysokim poziomie.

Maciej Lasek, Zastępca Przewodniczącego Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych wyraził zadowolenie z faktu, że rośnie ilość sygnalizowanych zdarzeń lotniczych. Oznacza to, że wzrasta świadomość wagi ich zgłaszania dla właściwego rozpoznania oraz wprowadzenia adekwatnych działań profilaktycznych.

Przedstawiciel PKBWL zwrócił uwagę na planowane zmiany w prawie lotniczym dzięki którym badania wypadku lub poważnego incydentu z udziałem statków powietrznych o maksymalnej masie startowej do 2.250 kg będą mogły być przekazywane podmiotom lotniczym (PKBWL będzie nadzorowała badanie).

Maciej Lasek wspomniał, że w związku z tymi zmianami Komisja przeprowadzi szkolenia, będzie współpracowała z komórkami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo lotów w podmiotach lotniczych (np. w trakcie nadzorowania incydentów lub badania wypadków lotniczych). Komisja opracuje również podręcznik badania zdarzeń lotniczych.

Stan bezpieczeństwa lotów w 2010 r. podsumował Wiesław Wojtasiak, Naczelnik Wydziału Analiz i Statystyk Bezpieczeństwa Lotów ULC. Wynika z nich, że w 2010 roku zarejestrowano ogółem 1456 zdarzeń lotniczych, w tym 84 wypadki, 16 poważnych incydentów, 692 incydenty oraz 664 inne zdarzenia lotnicze.

Działania w zakresie bezpieczeństwa - jak podkreślił przedstawiciel ULC - wymagają współpracy na wszystkich poziomach zarządzania oraz bardzo dużej uwagi przykładanej do jakości wykonywanych czynności lotniczych, zarówno przez organizatorów szkolenia, jak i prywatnych użytkowników. Podwyższenie poziomu bezpieczeństwa lotów powinno leżeć we wspólnym interesie wszystkich, a podejmowanie środków zapobiegawczych i utrzymanie wysokiego poziomu powinno być skoordynowane i rozumiane jako wspólne dobro – podkreślił Wiesław Wojtasiak.

Andreja Jacek Dragić przedstawiciel Zespołu Lokalizacji Zagrożeń w Lotnictwie Cywilnym przypomniał jakie są cele i zasady działania Zespołu. Podkreślił, że Zespól nie zajmuje się badaniem wypadków, bądź incydentów lotniczych, odpowiedzialny jest za zbierane informacji pochodzących od środowiska lotniczego, które pozwolą na wskazanie potencjalnych obszarów zagrożeń dla bezpieczeństwa działalności lotniczej.

Małgorzata Rutkowska mówiła o Just Culture w ujęciu środowiska lotniczego General Aviation. Wspomniała, że kultura lotnicza to tworzenie atmosfery zaufania zachęcającej do dostarczania informacji służących poprawie bezpieczeństwa. Ich analiza powinna skłaniać nie do wyciągania konsekwencji w stosunku do osób, które popełniły błąd, ale do identyfikacji okoliczności podczas których ten błąd został popełniony. Jak wspomniała okolicznościami sprzyjającymi popełnianiu błędów są: niewłaściwe procedury, błędny system szkolenia, sprzeczne cele – szczególnie konflikty pomiędzy podnoszeniem bezpieczeństwa a kosztem wykonania określonej usługi lotniczej, brak standaryzacji w szkoleniu, programach, a zwłaszcza egzaminowaniu na różnych poziomach edukacji lotniczej, brak zaufania środowiska lotniczego do nadzorujących szkolenie.

Jako przyczyny zbyt małej ilości zgłoszeń zdarzeń mających wpływ na bezpieczeństwo wskazała: naleciałości z minionych czasów, strach przed zawieszeniem w wykonywaniu czynności lotniczych, niedopasowanie uregulowań prawnych jak również nieznajomość przepisów, strach przed konsekwencjami zgłoszenia, zbyt mały nacisk ośrodków szkolenia na propagowanie wśród pilotów zwyczaju analizowania swoich błędów i dzieleniu się tymi informacjami ze środowiskiem lotniczym. Zachęcała do większej aktywności środowiska lotniczego oraz współpracy z Zespołem Lokalizacji Zagrożeń w Lotnictwie Cywilnym.

Podczas Konferencji mowa była również o niedostatecznym, nieadekwatnym do potrzeb kształceniu w zakresie bezpieczeństwa, czekających środowisko lotnicze zmianach w polskim i międzynarodowym prawodawstwie oraz założeniach Krajowego Programu Bezpieczeństwa.