Interpelacja w sprawie luk w dokumentacji przetargowej OPZ w postępowaniu dotyczącym zakupu BSP klasy I

14 lipca 2025 r., na stronie Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej, została opublikowana Interpelacja nr 10968 do ministra obrony narodowej w sprawie luk w dokumentacji przetargowej OPZ w postępowaniu dotyczącym zakupu BSP klasy I. Interpelację zgłosił Poseł (Prawo i Sprawiedliwość).

Pełny tekst interpelacji:

Szanowny Panie Ministrze,

w postępowaniu nr 1139522 z dnia 7 lipca 2025 r., dotyczącym zakupu 6300 bezzałogowych statków powietrznych (BSP) klasy I w sześciu zadaniach, dokumentacja OPZ zawiera poważne systemowe braki o charakterze techniczno-operacyjnym. Mogą one skutkować zakupem sprzętu, który nie będzie możliwy do efektywnego wykorzystania w realiach współczesnych działań zbrojnych.

Analiza dokumentacji OPZ ujawnia liczne uchybienia, które uniemożliwiają weryfikację, czy oferowane BSP spełnią rzeczywiste potrzeby Sił Zbrojnych RP.

W szczególności:

– brakuje jasnego opisu zastosowania operacyjnego BSP w kontekście konkretnych misji i środowisk działania,

– nie określono wymagań dotyczących odporności środowiskowej – takich jak odporność na wiatr, opady, wilgotność czy skrajne temperatury – co uniemożliwia ocenę przydatności sprzętu w warunkach polowych,

– dokumentacja nie zawiera kluczowych parametrów dotyczących systemów transmisji i zabezpieczeń – brakuje informacji o pasmach pracy, standardach szyfrowania, redundancji oraz odporności na zakłócenia,

– parametry systemów optycznych i wizyjnych są niepełne – nie określono kąta widzenia, przepływności (bitrate), opóźnień transmisji ani możliwości integracji z sensorami termicznymi,

– nie zdefiniowano żadnych wymagań w zakresie interoperacyjności sprzętowej i programowej – w tym standaryzacji akumulatorów, kontrolerów lotu ani integracji z systemami C4ISR,

– brakuje opisu procedur aktualizacji oprogramowania, zabezpieczenia danych oraz sposobów ochrony informacji w przypadku utraty BSP,

– nie przedstawiono koncepcji systemu szkoleniowego, mimo że część BSP ma pełnić funkcję edukacyjną,

– nie rozróżniono wymagań krytycznych i opcjonalnych, co utrudnia ocenę ofert i może prowadzić do wyboru rozwiązań nieadekwatnych do potrzeb,

– szczególnie niepokojący jest całkowity brak specyfikacji dla 10 BSP klasy mini – ich opis został zupełnie pominięty w dokumentacji.

W związku z tym zwracam się z pytaniami, których sens opiera się na weryfikowalnych, obiektywnych parametrach technologicznych i których pominięcie skutkuje brakiem możliwości oceny operacyjnej przydatności systemów:

1. Na jakiej podstawie operacyjnej dopuszczono, aby zadanie 6., obejmujące BSP klasy mini, nie zawierało ani jednego wymogu dotyczącego systemów napędowych, głowicy optoelektronicznej, rodzaju transmisji, formy startu/lądowania, parametrów łączności, masy zestawu czy jego klasy środowiskowej, co skutkuje możliwością dostarczenia 10 zupełnie różnych, niekompatybilnych platform – od zabawkowych po sprzęt bojowy klasy NATO?

2. Dlaczego w żadnym z zadań nie określono konkretnego pasma transmisji (np. 2.4 GHz, 5.8 GHz, 915 MHz), mocy nadawczej (w dBm), modulacji (LoRa, FHSS, DSSS), obecności redundantnych kanałów łączności (LTE, radiolinie), typu zabezpieczeń transmisji (AES, FH), co uniemożliwia ocenę odporności BSP na zakłócenia i przejęcie transmisji – czyli parametrów absolutnie podstawowych w kontekście współczesnych działań z użyciem WRE? Dla porównania: producenci komercyjni często deklarują zasięg transmisji rzędu 15 km, ale realny zasięg w terenie otwartym wynosi 7–8 km, a przy zakłóceniach 1,5–3 km. Brak tych danych w OPZ całkowicie uniemożliwia porównanie ofert.

3. Czy ministerstwo dopuszcza możliwość, że brak wskazania w dokumentacji OPZ takich parametrów jak: liczba portów UART, obsługa DSHOT/ProShot, rodzaj procesora FC (STM32 F4/F7/H7), firmware (Betaflight, INAV), aktualizacja przez USB/DFU oraz parametrów ESC (maksymalny prąd, PWM, chłodzenie, BLHeli_32), oznacza pełną zgodę na dostarczenie urządzeń o nieporównywalnych możliwościach — od tanich kontrolerów klasy F1 z ESC 20A PWM do nowoczesnych układów 60A DSHOT600 z aktywnym chłodzeniem?

4. Na jakiej podstawie przyjęto, że „czas lotu 10–40 minut” jest wystarczającym opisem parametrów energetycznych platformy, bez wskazania warunków testu (masa startowa, prędkość, wiatr), degradacji baterii (liczba cykli, typ ogniwa), sposobu zarządzania energią (BMS, telemetryka), sposobu wymiany akumulatora, oraz czasu pełnego ładowania w warunkach polowych, skoro są to kluczowe czynniki wpływające na gotowość bojową i na całkowity koszt użytkowania sprzętu w cyklu kilkuletnim? Jak MON planuje oszacować TCO (Total Cost of Ownership), skoro nie wskazano żadnych zmiennych wpływających na żywotność i eksploatację zestawów BSP?

5. Dlaczego dokumentacja OPZ nie zawiera żadnego systemu oceny jakości obrazu z kamer dziennych i termicznych — takich jak Field of View (FOV), latency (ms), bitrate (Mbps), spektrum IR (np. 8–14 µm), rozdzielczość sensora (np. 640x512), czułość optyczna (NETD), typ zoomu (optyczny vs cyfrowy), a jedynie opisuje sprzęt ogólnikowo jako „kamera 4K z zoomem”, co całkowicie uniemożliwia porównanie wartości bojowej różnych ofert?

6. Czy ministerstwo może wyjaśnić, na jakiej podstawie uznano, że brak jakichkolwiek wymagań środowiskowych (temperatura pracy, odporność na deszcz/pył/wiatr) w pięciu z sześciu zadań jest wystarczający w kontekście warunków, w jakich działają polskie Siły Zbrojne – skoro nie wskazano żadnego IP-ratingu (poza IP54 w jednym zadaniu), odporności wiatrowej (w km/h), ani minimalnej klasy ochrony obudowy (np. MIL-STD-810)?

7. Dlaczego nie określono masy zestawu (BSP + kontroler + bateria + ładunek), co uniemożliwia oszacowanie mobilności systemu, klasy transportowej, logistycznej efektywności i wpływu na obciążenie operatora piechoty — szczególnie w zadaniach 1–3, które deklaratywnie mają pełnić funkcje taktyczne w bezpośrednim wsparciu rozpoznania?

8. Czy ministerstwo dopuszcza sytuację, w której systemy FPV (zadania 4. i 5.) mogą zostać dostarczone bez jakiejkolwiek spójności między goglem FPV (analog vs cyfrowe), systemem VTX (pasmo, moc, interfejs, SmartAudio), antenami (RHCP/LHCP), DVR (nagrywanie), co oznacza ryzyko niekompatybilności komponentów i braku możliwości wspólnego użytkowania przez grupę operatorów?

9. Dlaczego nie zastosowano w OPZ żadnego systemu punktacji parametrów kluczowych, priorytetyzacji wymagań, minimalnych progów funkcjonalnych ani planu testów walidacyjnych? Jakie procedury kontroli jakości i weryfikacji stosuje MON przy dokumentacjach zakupowych o takiej skali i znaczeniu, skoro obecna forma pozwala na całkowicie swobodne, nieporównywalne interpretacje ofert?

10. Czy ministerstwo gwarantuje, że systemy objęte postępowaniem będą posiadały: a) bezpieczny system aktualizacji firmware (przez USB, DFU, z weryfikacją podpisu), b) komponenty niepochodzące z państw uznanych za państwa wysokiego ryzyka (np. Rosja), c) pełną dokumentację techniczną źródeł pochodzenia komponentów - niezależnie od klasyfikacji tych platform jako „szkoleniowe” - w celu zapewnienia bezpieczeństwa systemowego SZ RP oraz zabezpieczenia przed backdoorami sprzętowymi?

Warto podkreślić, że zakup tak dużej liczby bezzałogowych statków powietrznych powinien opierać się na spójnym i przemyślanym systemie wymagań, który zapewni skuteczność, bezpieczeństwo oraz optymalizację kosztów eksploatacji. Brak tych elementów naraża na ryzyko zakupu sprzętu niewystarczającego na potrzeby Sił Zbrojnych RP.

Z uwagi na wagę planowanego zakupu oraz wpływ na rozwój zdolności operacyjnych Sił Zbrojnych RP proszę o pilne wyjaśnienie powyższych kwestii oraz informację, czy planowane są uzupełnienie i korekta dokumentacji przetargowej w celu zapewnienia skutecznej i bezpiecznej realizacji tego zamówienia.

Z poważaniem

Interpelacja nr 10968 dostępna jest tutaj (LINK)