6 Brygada Powietrznodesantowa zrobi krok w stronę specjalsów

Zamierzam wykorzystać doświadczenia zdobyte podczas służby w oddziale specjalnym Żandarmerii Wojskowej i w wojskach specjalnych. Chciałbym, aby 6 Brygada Powietrznodesantowa wypełniła lukę pomiędzy wojskami konwencjonalnymi a specjalnymi – mówi płk Grzegorz Hałupka, nowy dowódca spadochroniarzy.

Dowodzi Pan 6 Brygadą Powietrznodesantową niespełna trzy tygodnie. Czy wyznaczenie na nowe stanowisko było dla Pana zaskoczeniem?

Nie spodziewałem się awansu, bo zgodnie z podpisanym kontraktem do końca 2016 roku miałem służyć w Inspektoracie Wojsk Specjalnych. Nowe wyzwanie przyjąłem jednak z wielką radością. Dowodzenie brygadą jest spełnieniem marzeń każdego oficera, a dowodzenie 6 Brygadą jest niesamowitą nobilitacją. Stanąłem na czele szczególnego związku taktycznego. To jedyna tego typu formacja w naszej armii.

Ciemnozielony beret wojsk specjalnych zamienił Pan na bordowy beret spadochroniarzy. Jest to tym ciekawsze, że zwykle dzieje się odwrotnie: doświadczeni szturmani starają się o służbę w szeregach specjalsów.

To prawda, w większości przypadków taka jest właśnie naturalna ścieżka kariery. Wojska specjalne chętnie sięgają po żołnierzy 6 Brygady. Służą tu bowiem żołnierze doświadczeni w boju, świetnie wyszkoleni, o odpowiedniej motywacji, kondycji fizycznej i psychicznej. Łatwo jest więc ich wdrożyć do służby w szeregach WS. W moim przypadku jest jednak odwrotnie.

To jednak nie oznacza, że zrobił Pan krok wstecz…

Absolutnie. To dla mnie szansa zawodowego rozwoju. Mam poza tym do odrobienia lekcję w zakresie szkolenia spadochronowo-desantowego. Uważam, że na naukę nigdy nie jest za późno. Służba w wojskach specjalnych udowodniła mi, że uczyć się trzeba niezależnie od posiadanego stopnia wojskowego. I nie jest to powód do wstydu. Nie mam jednak zamiaru równać się ze skoczkami posiadającymi mistrzowskie klasy i ogromne doświadczenie. Moją rolą nie jest konkurowanie z najlepszymi, lecz umiejętne korzystanie z ich wiedzy i doświadczenia.

Współtworzył Pan Oddział Specjalny ŻW w Gliwicach, a później wspólnie z płk. Sławomirem Berdychowskim budował AGAT. Ma Pan również doświadczenie wyniesione z pracy w Inspektoracie Wojsk Specjalnych. W jaki sposób zamierza Pan wykorzystać swoje doświadczenia, dowodząc spadochroniarzami?

Doświadczenia, o których pani mówi, są dla mnie bardzo ważne. Służąc w OSŻW na stanowiskach szefa wydziału szkolenia specjalistycznego, szefa sztabu, później zastępcy dowódcy jednostki, brałem udział np. w przygotowaniu żołnierzy do służby poza granicami kraju. Były to misje w Iraku, Afganistanie i Libanie, tworzyliśmy kontyngent w Republice Konga, w Czadzie oraz Republice Środkowej Afryki. W Gliwicach na bazie Oddziału Specjalnego stworzyliśmy także międzynarodowy batalion policji wojskowej NATO i wydzielaliśmy pododdział do dyżuru w Siłach Odpowiedzi NATO. Dopracowaliśmy się procedur i standardów, które były wysoko oceniane przez przełożonych i środowisko międzynarodowe. Z takich doświadczeń na pewno warto korzystać i przenosić je na grunt innych jednostek sił zbrojnych.

Wyzwaniem było także rozformowanie gliwickiego OS-u i utworzenie najmłodszej jednostki wojsk specjalnych, czyli AGAT-u. Służba w szeregach specjalsów była dla mnie zaszczytem. Mogłem dzięki niej spojrzeć inaczej na proces szkolenia, współpracę międzynarodową oraz prowadzenie misji bojowych. Co mogę zaoferować 6 Brygadzie? Na pewno rozwój w środowisku międzynarodowym, wdrażanie nowych form i metod szkolenia. Zależy mi na uzyskaniu jakości i dynamiki szkolenia, z jaką miałem do czynienia w wojskach specjalnych.

(fot. Mariusz Bieniek)

Czy to oznacza, że 6 Brygadę Powietrznodesantową czeka rewolucja?

Raczej ewolucja. Na pewno będę kontynuował dobre praktyki zapoczątkowane przez moich poprzedników, gen. bryg. Adama Joksa i płk. Wojciecha Marchwicę. Mamy podobne zdanie na temat kierunków rozwoju i uzyskiwania przez brygadę nowych zdolności operacyjnych. Zamierzam wprowadzić zmiany dotyczące szkolenia ogniowego, w większym wymiarze łączyć szkolenie spadochronowo-desantowe ze szkoleniem taktycznym, wprowadzić czytelne zasady rozwoju kadry i systemu doskonalenia zawodowego. Nie chcę, by szkolenie w brygadzie ograniczało się do szkolenia spadochronowego. Przerzut powietrzny zawsze będzie nas wyróżniał spośród innych jednostek, ale należy pamiętać, że jest on tylko jednym ze sposobów przemieszczenia się brygady w rejon operacji. Później do wykonania pozostaje konkretne zadanie bojowe.

Plany ma Pan ambitne. Ile czasu będzie trzeba na wprowadzenie tych zmian?

Myślę, że będą one wprowadzane z rozwagą i na razie nie chciałbym wyrokować, ile czasu upłynie do pojawienia się konkretnych efektów. Przede mną trzyletnia kadencja i wtedy przyjdzie czas na realną ocenę moich dokonań. Na pewno nie chciałbym zniszczyć tego, co dobre. Spadochroniarze z 6 BPD to świetnie wyszkoleni żołnierze, odpowiednio przygotowani do służby. Trzeba jednak tchnąć nowego ducha w metody szkolenia, w bazę szkoleniową, może w wyposażenie jednostki, jeśli na to pozwoli budżet MON. Mam nadzieję, że przełożeni udzielą mi niezbędnego wsparcia i zapalą zielone światło dla przeprowadzenia zaplanowanych zmian.

Przed 6 Brygadą stoi teraz wiele wyzwań. Niedawno w Krakowie zakończyła się konferencja dowódców jednostek powietrznodesantowych NATO, której był Pan gospodarzem. A za dwa tygodnie w Polsce rozpocznie się największa operacja powietrznodesantowa Sojuszu.

To dla nas bardzo ważne wydarzenia. Podczas konferencji zastanawialiśmy się przede wszystkim, jak poprawić współpracę szkoleniową, w jaki sposób dzielić się doświadczeniami. Omawialiśmy kierunki rozwoju szkolenia i wykorzystywany w jednostkach sprzęt. Widzimy potrzebę budowania wspólnych systemów łączności oraz ujednolicenia procedur planowania i prowadzenia operacji powietrznodesantowych.

Jeśli zaś chodzi o ćwiczenie „Swift Response ’16”, to rzeczywiście będzie to największe od dziesięcioleci powietrznodesantowe przedsięwzięcie szkoleniowe Sojuszu w tej części Europy. Tylko jednego dnia desantuje się prawie 2 tysiące żołnierzy. To także duży wysiłek dla 6 Brygady. Pół tysiąca żołnierzy wraz ze sprzętem wojskowym zostanie zrzuconych na terenie Ośrodka Szkolenia Poligonowego w Toruniu i ruszy do działania. Będzie to sprawdzian planowania i prowadzenia międzynarodowej operacji powietrznej.

Pułkownik Grzegorz Hałupka (ur. 1970 r.) jest absolwentem Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. Służbę zawodową rozpoczął w 1993 r. w 102 pułku zmechanizowanym, a następnie w 5 Brygadzie Pancernej „Skorpion” na stanowiskach dowódcy plutonu i kompanii. W latach 1996–2011 służył w jednostkach Żandarmerii Wojskowej. Po przeformowaniu Oddziału Specjalnego ŻW w Gliwicach w jednostkę AGAT objął tam stanowisko zastępcy dowódcy. Od 2014 r. pełnił obowiązki szefa oddziału szkolenia w Inspektoracie Wojsk Specjalnych DGRSZ w Warszawie. W 2005 płk Hałupka jako szef wydziału Żandarmerii Wojskowej Międzynarodowej Dywizji Centrum-Południe służył w ramach IV zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku.

rozmawiała Magdalena Kowalska-Sendek