Z serii "Spotkania przy samolocie": McDonnell Douglas F-4 Phantom II

W dniu 17 lipca 2022 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o amerykańskim naddźwiękowym samolocie bojowym F-4 Phantom II. Powstał jako morski myśliwiec przechwytujący do osłony lotniskowców, okazał się też bardzo dobrym samolotem myśliwsko-bombowym, myśliwcem dalekiego zasięgu, również w Siłach Powietrznych USA. Stosowany był też jako samolot rozpoznawczy, a po modernizacji do walki elektronicznej. Był też na uzbrojeniu niektórych sojuszników Stanów Zjednoczonych. F-4 produkowany był w latach 1958-1981. Używany był w kilku wojnach drugiej połowy wieku. Uczestnicy spotkania poznają historię powstania i rozwój tego interesującego samolotu bojowego.

McDonnell Douglas F-4 Phantom II to dwumiejscowy, naddźwiękowy samolot myśliwsko-bombowy dalekiego zasięgu zdolny do działania w każdych warunkach pogodowych. Został opracowany na zamówienie Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych przez wytwórnię McDonnell Aircraft Corporation.

25 lipca 1955 US Navy zamówiła dwie maszyny prototypowe oznaczone jako XF4H-1 i pięć maszyn serii informacyjnej YF4H-1. Pierwszy lot odbył się 27 maja 1958, ujawniając drobne problemy z układami hydraulicznymi, ale zarówno sam lot, jak i lądowanie przebiegły pomyślnie. W wyniku pierwszych testów przekonstruowano płyty sterujące wlotami powietrza do silników, umieszczając w każdej z nich po 12 500 otworów. Ze względu na duże obciążenie pilota pracą, Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych zdecydowała się na wybór dwumiejscowej wersji samolotu F4H Phantom, który 17 grudnia 1958 wygrał konkurencję z maszyną Vought XF8U-3 Crusader III. Ze względu na opóźnienia w dostawach silników J79-GE-8 pierwsze maszyny produkcyjne wyposażono w jednostki napędowe J79-GE-2 i -2A o ciągu z dopalaniem wynoszącym 71,8 kN. W 1959 rozpoczęto testowanie Phantomów na pokładach lotniskowców, wykonując 15 lutego 1960 pierwszy udany start i lądowanie na pokładzie USS „Independence”. F-4 Phantom II został zaprojektowany jako myśliwiec obrony floty dla amerykańskiej marynarki wojennej i wprowadzony do służby w 1960 roku.

Największą zaletą Phantomów w manewrowych walkach powietrznych na krótkich dystansach była duża moc silników, która umożliwiała doświadczonemu pilotowi włączanie się i wyłączanie z walki w dowolnym momencie. Poważną wadą Phantomów były silniki odrzutowe J79, które generowały bardzo duże ilości czarnego dymu, co ułatwiało zauważenie maszyn nawet z dużej odległości i stanowiło poważną niedogodność, zwłaszcza w porównaniu z trudniej zauważalnymi, mniejszymi maszynami przeciwnika. Emisję dymu można było ograniczyć poprzez włączenie dopalacza, ale wtedy znacznie wzrastało zużycie paliwa. A największą słabością samolotów F-4 Phantom był brak wbudowanego uzbrojenia strzeleckiego.

Phantomy były wykorzystywane przez amerykańskie siły zbrojne od 1960 do 1996 roku służąc jako podstawowy myśliwiec przewagi powietrznej i główny samolot myśliwsko-bombowy USAF, US Navy i US Marine Corps podczas wojny wietnamskiej. W 2001 roku nadal pozostawało w służbie 11 państw ponad 1000 maszyn tego typu, w 2016 roku był wykorzystywany przez pięć państw.

Ostatni F-4 Phantom II został zbudowany w Stanach Zjednoczonych w 1979 roku. Łącznie wyprodukowano 5195 maszyn, z czego 5057 w przez McDonnell Douglas i 138 w japońskiej wytwórni Mitsubishi, co czyni go drugim po North American F-86 Sabre najliczniej wykorzystywanym amerykańskim samolotem bojowym o napędzie odrzutowym. Z powyższej liczby 2874 maszyny weszły na uzbrojenie USAF, 1264 marynarki wojennej i korpusu piechoty morskiej, a reszta trafiła do odbiorców zagranicznych. Ostatni wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych F-4 Phantom trafił do Turcji, podczas gdy ostatnim Phantomem wyprodukowanym w ogóle był F-4EJ, zbudowany w 1981 przez Mitsubishi Heavy Industries w Japonii. W 2001 około 1100 Phantomów wciąż pozostawało w służbie na całym świecie, włącznie z amerykańskimi zdalnie sterowanymi celami powietrznymi QF-4.