Z serii "Spotkania przy samolocie": Dornier Do 17

W dniu 25 sierpnia 2019 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o niemieckim samolocie bojowym z początku II wojny światowej – Dornier Do 17. Do 17 był zaprojektowany w pierwszej połowie lat 30-tych jako szybki samolot pocztowy i pasażerski oraz jako szybki bombowiec i samolot rozpoznawczy, doczekał się też potem wersji nocnego myśliwca.

W 1933 r. firma Dornier-Werke GmbH rozpoczęła prace projektowe nad szybkim jednopłatowym, dwusilnikowym samolotem Dornier Do-17 mającym spełnić wymagania towarzystwa Deutsche Lufthansa. Przeznaczony miał być do ekspresowych przewozu 6 pasażerów. Firma opracowała opływowy grzbietopłat o bardzo długim i smukłym kadłubie, napędzany silnikami BMW VI o mocy 482 kW każdy. Samolot miał posia­dać pojedyncze usterzenie pionowe.

Pierwszy prototyp Do-17c (oznaczony później Do-17 V1) oblatany został 23.11.1934 r. W maju i wrześniu 1935 r. oblatano kolejne dwa  prototypy Do-17 V2 oraz Do-17 V3. Samoloty przeszły próby w Deutsche Lufthansa, gdzie okazało się, że ich zastosowanie go w służbie liniowej byłoby niepraktyczne.

Samolot Dornier Do-17 wzbudził duże zainteresowanie Luftwaffe. Pierwszy prototyp Do-17 V1 zbudowany został dla potrzeb lotnictwa wojskowego. W prototypach V1 (z pojedynczym statecznikiem pionowym) i V2 (z podwójnym statecznikiem) w wyniku prób w locie wprowadzono szereg drobnych zmian. Próby wykazały wyższość podwójnego usterzenia nad pojedynczym i również prototyp V1 otrzymał takie usterzenie.

Powstało jeszcze wiele prototypów. Kolejny prototyp – Do-17 V8 – stał się pierwowzorem wersji rozpoznawczej dalekiego zasięgu Do-17F-1. Na początku 1936 r. w zakładach Dornier podjęto produkcję seryjną wersji Do-17E-1 i F-1. Zarówno samoloty bombowe Do-17E-1 jak i maszyny dalekiego rozpoznania Do-17F-1 miały prawie identyczną konstrukcję. Ogółem wyprodukowanych zostało 536 eg­z. samolotów Do-17E i F, z tego 268 w macierzystej wytwórni, a pozostałe na licencji w innych zakładach.

Od początku 1937 r. maszyny te zaczęły wchodzić na wyposażenie jednostek Luftwaffe. Firma Dornier prowadziła dalsze prace nad rozwojem konstrukcji.

Muzeum Lotnictwa Polskiego bardzo prosi o zgłoszenie w kasie chęci uczestnictwa w spotkaniu, gdyż wszyscy słuchacze będą mogli wykupić specjalne bilety wstępu.