Z serii "Spotkania przy samolocie": Bristol F.2 Fighter

W dniu 5 maja 2024 r. (niedziela), o godzinie 12:00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o brytyjskim dwumiejscowym samolocie myśliwskim i rozpoznawczym z okresu I wojny wprowadzonym do walki w 1917 roku i zaliczającym się do czołówki myśliwców z tamtych czasów. Bristol Fighter zaczął karierę od niepowodzeń w walkach z lotnictwem niemieckim z powodu niewłaściwego sposób jego użycia. Zmiana taktyki w walce z obronnej na ofensywną zmieniła opinię o tym samolocie. Polska, kupując te samoloty w 1920 roku, stała się ich największym zagranicznym użytkownikiem. Bristole wzięły udział w walkach w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Samolot okazał się niezwykle skuteczną bronią w Polsce, w czasie walk z bolszewikami w czasie Bitwy Warszawskiej. Uczestnicy spotkania poznają historię i konstrukcję tego niezwykłego samolotu.

Bristol F.2B Fighter to brytyjski dwumiejscowy dwupłatowy samolot myśliwski, który zaprojektowany został w 1916 roku w firmie Bristol.

W 1916 roku brytyjski Royal Flying Corps zamówił w kilku firmach lotniczych dwumiejscowy samolot myśliwski, który mógłby się sam obronić przed atakami samolotów przeciwnika. Miał się do tego przyczynić strzelec w drugiej kabinie obsługujący zamocowany na obrotnicy ruchomy karabin maszynowy.

Budowy takiego samolotu podjęła się firma Bristol, a na początku 1916 roku inż. Frank Bornwell konstruktor firmy zaprojektował samolot w układzie dwupłata, o kadłubie zawieszonym między płatami i o bardzo małej odległości kabin odkrytych pilota i strzelca, aby łatwo mogli się porozumiewać.

Prototyp samolotu napędzany silnikiem widlastym Falcon, oznaczono jako Bristol F.2A i oblatano 9 września 1916 roku. Podczas prób w locie prototyp potwierdził dobre właściwości pilotażowe i założone osiągi. Zamówiono wtedy 50 sztuk tych samolotów, w które wyposażono dwa dywizjony Royal Flying Corps.

Po wprowadzeniu kilku zmian konstrukcyjnych przystąpiono do produkcji seryjnej odmiany samolotu oznaczonej jako Bristol F.2B Fighter. Oprócz zamówień lotnictwa brytyjskiego do wytwórni wpłynęły także zamówienia z innych państw.

Samolot miał (jako myśliwiec dwumiejscowy) bardzo dobre osiągi, dobrą wytrzymałość i sztywność konstrukcji (zmierzona prędkość maksymalna w nurkowaniu wyniosła 390 km/h i była największą w okresie I wojny światowej), pilotaż był łatwy, sterowność dobra, dobre właściwości w akrobacji i walce powietrznej.

Ogółem od 1916 roku do końca I wojny światowej wyprodukowano 3101 samolotów Bristol F.2B Fighter, a po jej zakończeniu dalszych 378 samolotów dla lotnictwa brytyjskiego i 49 dla zagranicy. Produkowano je także na licencji w USA (w dwóch wersjach jako USA O-1 i Dayton-Wright USXB-1A 27+55 sztuk) i Belgii – 40 sztuk.

Po raz pierwszy samoloty Bristol F.2B w liczbie 6 sztuk z 40 Dywizjonu stoczyły walkę powietrzną 5 kwietnia 1917 roku nad Arras we Francji z 5 samolotami myśliwskimi z eskadry Richthofena. Piloci niemieccy zestrzelili wtedy 4 samoloty angielskie, nie ponosząc strat.

Dopiero zmiana taktyki stosowania tych samolotów z defensywnej na ofensywną wykazała ich zalety i piloci na tych samolotach odnieśli szereg zwycięstw. 20 Dywizjon RFC wyposażony w samoloty Bristol F.2B Fighter zestrzelił łącznie 613 samolotów wroga. Indywidualnie najwięcej zwycięstw na samolotach tego typu odniosła załoga kanadyjska: mjr pil. A. Mac Keever i strzelec L. F. Powell, pierwszy z nich w ciągu pół roku zestrzelił 30, a drugi 6 samolotów niemieckich.

Zalety tego samolotu jakie potwierdziły się w trakcie walk w I wojnie światowej spowodowały, że w lotnictwie brytyjskim używany był on aż do 1932 roku. Do połowy lat trzydziestych używany był także w lotnictwie m.in Belgii, Republiki Chińskiej, Hiszpanii, Irlandii i Meksyku.

W lotnictwie polskim samoloty Bristol F.2B Fighter były używane w liczbie 107 sztuk. Pierwsze dwa samoloty (z silnikami Rolls-Royce Falcon III) przywieziono do testów w styczniu 1920, podczas toczącej się wojny polsko-bolszewickiej.