"Wojna Powietrzna nad Wietnamem" – Wtorkowy seans w Kinie Lotnik MLP

Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie serdecznie zaprasza w dniu 26.02.2019 r. o godz. 11:00 i 16:30 na bezpłatną projekcję filmu pt. "Wojna Powietrzna nad Wietnamem".

"Wojna Powietrzna nad Wietnamem" – Zobaczymy bliżej zmagania powietrzne mające miejsce w trakcie wojny wietnamskiej, wpływ decyzji politycznych na taktykę użycia lotnictwa amerykańskiego. Odcinek poświęcony całości amerykańskich działań w powietrzu w okresie wojny wietnamskiej, a więc nie tylko walkom powietrznym, ale też ofensywie bombowej i lotom na wsparcie jednostek naziemnych. Przybliżony zostanie też sposób działania północnowietnamskiej obrony przeciwlotniczej.

Jedną z kampanii powietrznych prowadzonych podczas wojny wietnamskiej, toczonej przez lotnictwo Stanów Zjednoczonych i Wietnamu Południowego, była operacja pod kryptonimem Rolling Thunder (Dudniący Grom), prowadzona nad Wietnamem Północnym od 2 marca 1965 r. do 31 października 1968 r. Celem kampanii było zniszczenie infrastruktury, zaplecza przemysłowego i obrony przeciwlotniczej Wietnamu Północnego, jak również przerwanie szlaków zaopatrzeniowych sił komunistycznych walczących w Wietnamie Południowym, co ostatecznie miało zmusić Wietnam Północny do wycofania się z wojny.

Równolegle prowadzono również szeroko zakrojone bombardowania na terenie Wietnamu Południowego przeciwko działającym tam siłom komunistycznym. Podstawową przeszkodą w zrealizowaniu celów operacji był fakt że w Wietnamie praktycznie nie było zaplecza przemysłowego ani infrastruktury – niemal wszystko (łącznie z ryżem) przysyłane było z ChRL i ZSRR. Przerwanie tych linii zaopatrzenia (co wymagałoby na przykład bombardowania radzieckich statków i chińskich linii kolejowych) nie wchodziło w grę, ponieważ Amerykanie chcieli ograniczyć zasięg konfliktu i uniknąć bezpośredniego zaangażowania w nim sił zbrojnych innych krajów komunistycznych. Z tych samych powodów selekcja celów bombardowań była nieustannie dyktowana przez względy polityczne, co znacznie redukowało skuteczność kampanii.

4 F-105 i jeden naprowadzający samolot B-66 zrzucają bomby przez chmury nad Wietnamem Północnym 14 czerwca 1966 r. (fot. Lt. Col. Cecil J. Poss, 20th TRS on RF-101C, USAF/Domena publiczna/Wikimedia Commons)

Podczas masowej kampanii zrzucono 864 tys. ton bomb na terytorium Wietnamu Północnego, i łącznie 1,6 mln ton bomb na terytorium całego Wietnamu (Północnego i Południowego), więcej niż całkowity tonaż bomb zrzucony przez lotnictwo amerykańskie podczas II wojny światowej (1,5 mln ton). Zniszczenia wyrządzone w Wietnamie Północnym były ogromne. Według ocen CIA zginęło tam około 90 tys. Wietnamczyków, w tym 74 tys. cywilów. Pomimo tego operacja nie osiągnęła swojego celu, czego dowodem była szeroko zakrojona Ofensywa Tết przeprowadzona przez siły komunistyczne w Wietnamie Południowym na początku 1968 roku. 31 marca 1968 r. prezydent Lyndon B. Johnson ogłosił że ataki na Wietnam Północny będą ograniczone, a cała operacja zakończyła się 31 października 1968 r..

F-105G Thunderchief (fot. USAF/Domena publiczna/Wikimedia Commons)

B-66 Destroyer (fot. USAF/Domena publiczna/Wikimedia Commons)

Amerykanie stracili podczas kampanii ponad 1200 samolotów (750 z USAF i 470 z USN), w tym 919 bezpośrednio w wyniku operacji nad Wietnamem Północnym. Większość tych strat była spowodowana przez artylerię przeciwlotniczą, choć pod koniec kampanii coraz większe straty powodowały rakiety przeciwlotnicze i myśliwce (MiG-21 i MiG-17). Do strat przyczyniła się też zbliżona taktyka kolejnych nalotów, przez co ułatwione było rozmieszczenie stanowisk z przeciwlotniczą bronią rakietową. Szczególnie straty zadane przez wolniejsze i przestrzałe lecz bardzo zwrotne myśliwce MiG-17 szybkim lecz mało zwrotnym amerykańskim samolotom myśliwsko-bombowym (szczególnie F-105) były dla Amerykanów szokujące.

MiG-17 (fot. Bubba73 (Praca własna)/CC BY-SA 3.0/Wikimedia Commons)

Doświadczenia te spowodowały gruntowne zmiany w amerykańskiej filozofii projektowania samolotów bojowych i wpłynęły w znaczący sposób na właściwości następnej generacji wysoce zwrotnych myśliwców F-15, F-16 i F-18. Jako szybki środek zaradczy zastosowano pod koniec 1965 roku specjalnie wyposażone samoloty myśliwskie różnych typów oznaczone żargonowo jako "dzikie łasice", które niszczyć miały radarowy system naprowadzania pocisków (Surface-to-Air Missile – SAM). Ograniczyło to w pewnym zakresie straty maszyn myśliwsko-bombowych. Zaś stosunkowo mała skuteczność masowych bombardowań przyśpieszyła z kolei prace nad stworzeniem pocisków i bomb kierowanych nowej generacji (tzw. smart weapons).

Masowe bombardowania Wietnamu Północnego przez lotnictwo amerykańskie rozpoczęły się ponownie w 1972 roku w ramach operacji Linebacker i Linebacker II.
Źródło: Wikipedia