Przejdź do treści
Pilatus PC-12
Źródło artykułu

Blog Mikołaja Doskocza: Cykl „Przewóz Lotniczy” – organizacja wewnętrzna

Myśląc o rozpoczęciu działalności jako przewoźnik, musisz zastanowić się czy dasz radę organizacyjnie. Ważne w tym wszystkim jest m.in. obsadzenie wymaganych stanowisk odpowiednimi osobami. Wiele zależy od skali Twojej działalności i własnego uznania, ale poniższe wymagania będziesz musiał zachować.

Ok, kogo musisz wyznaczyć?

Kierownik odpowiedzialny (ACM)

ACM odpowiada za całokształt działalności firmy, kieruje działalnością operatora, ponosi odpowiedzialność za funkcjonowanie systemu zarządzania. ACM musi mieć możliwość do samodzielnego zaciągania zobowiązań finansowych, związanych z działalnością operatora[1]. Środki, jakimi samodzielnie ma dysponować ACM muszą pozwolić na np. zapewnienie opłat lotniskowych, paliwa ale również napraw statków powietrznych.

ACM musi posiadać doświadczenie w zarządzaniu zespołem ludzkim, wiedzę z zakresu prowadzonej działalności, znajomość systemu zarządzania oraz co pożądane – doświadczenie w lotnictwie cywilnym. ACM nie musi legitymować się szczególnymi uprawnieniami ani licencjami lotniczymi.

Osoby nominowane

Osoby nominowane są wyznaczane do obszarów działalności, zgodnie z ORO.AOC.135 (a):
• Operacji lotniczych – Kierownik operacji lotniczych (PFO albo po polsku KOL)
• Operacji naziemnych – Kierownik operacji naziemnych (PGO/KON)
• Szkolenia – Kierownik Szkolenia (PTO/KSz)
• Zapewniania ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych – Kierownik CAMO (PCA/ Kierownik CAMO)

Wszystkie osoby nominowane muszą:
• Posiadać doświadczenie i praktykę z zakresu operacji lotniczych i bezpieczeństwa lotniczego;
• Posiadać wiedzę z zakresu prawa krajowego i UE w odniesieniu do przewozu lotniczego, specyfikacji operacyjnych certyfikatu;
• Posiadać znajomość systemu zarządzania operatora;
• Udokumentowane doświadczenie w podobnej organizacji;
• Co najmniej 5 lat doświadczenia i praktyki zawodowej, w tym 2 lata na podobnym stanowisku.

Dodatkowo każde z tych stanowisk ma szczegółowe wymagania:

Kierownik operacji lotniczych – PFO

PFO odpowiada za kierowanie operacjami lotniczymi, ich planowanie i nadzór nad nimi. PFO decyduje o wyznaczaniu załóg na loty a także o terminach i docelowych lotniskach. O ile w ramach małego operatora (albo na podstawie umowy z zewnętrzną organizacją) nie funkcjonuje centrum obsługi lub podobna struktura, to PFO zapewnia rolę dyspozytora. Przy rozwiniętej siatce połączeń i floty, PFO może zostać zastąpiony w tym charakterze przez inną osobę, aczkolwiek musi zostać to precyzyjnie określone w instrukcji operacyjnej.

PFO kieruje załogami lotniczymi. Musi mieć bieżące informacje na temat dostępności, kwalifikacji, ważności licencji i uprawnień członków załóg a także stanu ich zdrowia.vPFO musi posiadać ważną licencję pilota[2] (rodzaj licencji określa sam operator w instrukcji operacyjnej).

Tak naprawdę u małego operatora PFO będzie robił praktycznie wszystko, co jest związane z lataniem. Zakres tych obowiązków zmniejszy się wraz ze wzrostem zakresu działania operatora – będą wchodziły centra obsługi, zewnętrzni dyspozytorzy itp.

Kierownik operacji naziemnych – PGO

PGO odpowiada za właściwe wykonywanie lub zapewnienie obsługi naziemnej dla operacji w ramach posiadanego certyfikatu. Zapewnienie obsługi naziemnej rozciąga się na wszystkie lotniska, na których operacje wykonuje przewoźnik. Ponadto w zakres PGO wchodzi kierowanie podległym mu personelem, zajmującym się obsługą naziemną, zapewnianie paliwa, prowadzenie dokumentacji związanej ze swoją działalnością.

Poza ogólnymi wymaganiami dla osób nominowanych, PGO musi posiadać wiedzę i doświadczenie z zakresu obsługi naziemnej statków powietrznych[3].

W małych organizacjach (loty widokowe) PGO nie będzie miał wiele pracy, jego rola rośnie wraz z rozbudową siatki połączeń.

Kierownik szkolenia – PTO

PTO odpowiada za zapewnienie właściwego wyszkolenia dowódców statków powietrznych w zakresie niezbędnym do utrzymania ważności certyfikatu przewoźnika lotniczego, zapewnia ciągłą zgodność standardów i procedur szkolenia z właściwymi przepisami, nadzoruje utrzymanie kwalifikacji przez członków załóg. Ponadto PTO opracowuje programy szkoleń i sprawdzianów oraz nadzoruje prowadzone szkolenia członków załóg.

PTO musi mieć uprawnienia instruktora na dany typ samolotu[4].

Kierownik CAMO – PCA

PCA prowadzi działalność operatora w odniesieniu do posiadanego certyfikatu CAMO. Musi spełniać wszystkie wymagania określone przez PART-M.

Pamiętaj, że jako operator musisz mieć swoje CAMO tylko jeżeli prowadzisz przewóz koncesjonowany (z A do B). Jeżeli masz tylko loty widokowe, CAMO może być zewnętrzne, a PCA pełni rolę „koordynatora“ z organizacją CAMO – mimo tego, musisz go wyznaczyć.

Osoby funkcyjne

Osobami funkcyjnymi, są Kierownik monitorowania zgodności (CMM) oraz Kierownik Bezpieczeństwa (SM). CMM ma za zadanie zapewnienie ciągłego monitorowania działalności operatora poprzez prowadzenie audytów (planowych i doraźnych), weryfikowania realizacji zaleceń poaudytowych oraz zalecenia stosowania adekwatnych środków naprawczych. Czyli dawny kierownik jakości.

SM jest centralnym punktem systemu bezpieczeństwa, prowadzącym analizy bezpieczeństwa, analizy ryzyka, systemu zgłoszeń itp. Funkcja SM może zostać połączona z kierownikiem ochrony w rozumieniu przepisów o ochronie lotnictwa cywilnego (w programie ochrony przewoźnika).

W następnym wpisie będzie o łączeniu stanowisk, minimalnej liczbie personelu, opertatorach complex i non-complex
_________________________________________________________________

[1] Nie ma znaczenia określenie zasad reprezentacji w umowie spółki – jeżeli reprezentacja jest kilkuosobowa, AMC musi mieć pełnomocnictwo upoważniające go do działania w zakresie AOC. To samo dotyczy upoważnień do autoryzowania przelewów bankowych.

[2] GM2 do ORO.AOC.135 (c)

[3] GM2 do ORO.AOC.135 (e)

[4] GM2 do ORO.AOC.135 (d)


Mikołaj Doskocz – radca prawny, partner w Kancelarii Florczyk, Doskocz i Wspólnicy. Specjalizuje się w prawie lotniczym – przede wszystkim od strony przedsiębiorców. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie aplikację radcowską przy OIRP Warszawa. Doświadczenie zbierał podczas obsługi podmiotów lotniczych (przewoźników, producentów i usługodawców), a także w czasie, gdy kierował spółką zarządzającą lotniskami. Brał udział w pracach legislacyjnych w związku ze zmianami przepisów dotyczących lotnisk i przestrzeni powietrznej, ponadto jest członkiem Zespołu ds. aktualizacji Programu Rozwoju Sieci Lotnisk i Lotniczych Urządzeń Naziemnych. Do niedawna w Aeroklubie Polskim.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony