Ustawa o sporcie a Aeroklub Polski

Małopolski Klub Paralotniowy zabrał głos w sprawie propozycji Aeroklubu Polskiego w kwestii nowelizacji Ustawy o sporcie.

Uwagi do zmian w ustawie o sporcie

Propozycja rozwiązania problemu Aeroklubu Polskiego

Szanowni Posłowie o Posłanki

Pan Prezes Skalik na posiedzeniu 6 grudnia stwierdził:
„Aerokluby Regionalne mają osobowość prawną, mają własne autonomiczne władze, zarząd, walne zgromadzenie, dysponują własnym majątkiem, prowadzą działalność sportową tak jak normalne kluby sportowe.”

http://orka.sejm.gov.pl/zapisy7.nsf/0/80B9DAA64E86CF70C1257AD1004FAD85/%24File/0127507.pdf

Nie zgadzamy się ze stwierdzeniem Pana Prezesa Aeroklubu Polskiego, że skomplikowania sytuacja nie może być rozwiązana mocą decyzji Aeroklubu Polskiego, że wymagane jest psucie spójności ustawy o Sporcie by przekształcić odziały terenowe stowarzyszenia czyli Aerokluby Regionalne w samodzielne stowarzyszenia.

W związku z powyższym uważamy, że propozycja przekształceń zaproponowana przez Aeroklub Polski nie jest zasadna, ponieważ już teraz aerokluby regionalne są osobami prawnymi mogącymi być członkami zwyczajnymi polskiego związku sportowego. A więc przekształcenie w samodzielne stowarzyszenia nie jest konieczne w zakresie prawa sportowego.

Art. 8 ustawy o sporcie mówi:

„1. Członkiem polskiego związku sportowego może być klub sportowy, związek sportowy oraz inna osoba prawna, której statut, umowa albo akt założycielski przewiduje prowadzenie działalności w danym sporcie.”

Czyli, zgodnie z powyższym zapisem Aerokluby Regionalne to przypadek innych osób prawnych w działalności w danym sporcie. Fakt bycia terenową jednostką organizacyjną stowarzyszenia z własną osobowością prawną nie wyklucza z członkostwa w polskim związku sportowym, a więc nie jest wymagane przekształcenie się aeroklubów regionalnych w stowarzyszenia.

Analogicznym przykładem jest fakt, że Aeroklub Nadwiślański jako terenowa jednostka organizacyjna Aeroklubu Polskiego z własną osobowością prawną posiada od 2011 roku odrębny status organizacji pożytku publicznego.

Pan Prezes AP także stwierdził że:
„Aerokluby Regionalne po przekształceniu w samodzielne stowarzyszenia mogły by zawiązać wspólnie z pozostałymi organizacjami spoza Aeroklubu Polskiego polski związek sportowy w pełni odpowiadający wymaganiom ustawy.”

Uważamy, że propozycja Pana Prezesa Włodzimierza Skalika jest już od dwóch lat możliwa do zrealizowania, bo nie wymagane jest w prawie sportowym przekształcenie terenowych jednostek z osobowością prawną w stowarzyszenia. Tym bardziej jest możliwa do realizacji, bo zarazem istnieją poza strukturami Aeroklubu dwie federacje lotnicze osób prawnych i ponad sto stowarzyszeń i klubów sportowych.

Po zawiązaniu polskiego związku sportowego jako nowego bytu prawnego, jak Pan Prezes Skalik proponuje, co możliwe jest już teraz, to stowarzyszenie Aeroklub Polski wraz ze swoimi terenowymi jednostkami organizacyjnymi dalej będzie mogło istnieć i realizować już tylko i wyłącznie swoje zadania pozasportowe. Jednocześnie Aerokluby Regionalne jako terenowe jednostki organizacyjne i osoby prawne mogą odrębnie od stowarzyszenia tworzyć wraz z organizacjami spoza AP zgodnie z Ustawą o Sporcie federacje osób prawnych jako polski związek sportowy.

W naszym przekonaniu błędne rozumowanie Ustawy o sporcie Pana Prezesa AP Włodzimierza Skalika wynika z faktu, że obecnie polski związek sportowy jest odrębną czysto sportową osobowością prawną powołaną odrębnie na mocy tylko ustawy o sporcie, ale Pan Prezes AP uważa dalej, że związek stowarzyszeń (lub w drodze wyjątku stowarzyszenie) w ramach ustawy prawo o stowarzyszeniach otrzymuje tylko dodatkową funkcję bycia polskim związkiem sportowym. Stąd deklarowana przez AP, a naszym zdaniem niepotrzebna, transformacja terenowych jednostek w stowarzyszenia.

Dla nas Ustawę o sporcie charakteryzuje wyjątkowa prostota i spójność poprzez odseparowanie zakresu działalności polskich związków sportowych od niesportowej działalności charakterystycznej dla stowarzyszeń, co wymusza na władzach PZS efektywne zajmowanie się tylko i wyłącznie organizacją sportu w ramach zadań postawionych przez ustawę. Pozwala to też na dobry nadzór Ministerstwa Sportu nad działalnością tylko sportową do którego jest kompetentny. Natomiast do innej działalności pozasportowej mają oczywiście dalej prawo osoby prawne będące członkami PZS z nadzorem nie MSiT, ale organu właściwego i kompetentnego co do ich formy organizacyjnej.

Dlatego popieramy stanowisko Pana Ministra wyrażone na posiedzeniu o potrzebie zachowania nienaruszonej istoty Ustawy, która zostanie zatracona poprzez wprowadzanie wyjątków dla niedostosowanych trzech organizacji.

Z poważaniem
Małopolski Klub Paralotniowy

Bartłomiej Cichoń

Pismo do Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki zostało wysłane 7 grudnia 2012