Uzasadnienie do projektu poprawki do ustawy Prawo Lotnicze - w ocenie LAF RP

W ocenie LAF RP polskie Prawo lotnicze nie zapewnia wystarczających ram prawnych, które sprzyjałyby rozwojowi lotnictwa amatorskiego. Prawo lotnicze oraz procedowana w Senacie RP nowelizacja Prawa lotniczego co prawda w paru przepisach odnoszą się do kwestii związanych z lotnictwem amatorskim, niemniej jednak są to regulacje zbyt restrykcyjne i  nieprzejrzyste.

Tymczasem w odniesieniu do lotnictwa amatorskiego przepisy prawa wspólnotowego (Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 216/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego), wychodzą z założenia, iż objęcie wszystkich statków powietrznych wspólnymi zasadami nie jest wskazane, w szczególności w przypadku statków powietrznych o prostej konstrukcji lub eksploatowanych wyłącznie lokalnie. Przepisy prawa wspólnotowego przyznają poszczególnym państwom członkowskim UE stosunkowo dużą swobodę w uregulowaniu spraw dotyczących lotnictwa amatorskiego, a jedynym warunkiem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.

Korzystając z regulacji zawartych w prawie wspólnotowym LAF RP zaproponował wprowadzenie do polskiego Prawa lotniczego przepisów, które kompleksowo i przejrzyście regulowałyby problematykę lotnictwa amatorskiego. Jednocześnie  propozycja LAF RP miała na celu możliwe szerokie zaangażowanie  organizacji i osób zajmujących się lotnictwem amatorskim w wykonywanie zadań publicznych dotyczących lotnictwa amatorskiego, a dotychczas zastrzeżonych dla organów państwa. W ocenie LAF RP przyjęcie zaproponowanej regulacji sprzyjałoby rozwojowi lotnictwa amatorskiego w Polsce oraz pozwalałoby, w granicach przyjętej regulacji, na współdecydowanie o jego rozwoju przez samych zainteresowanych.

Projekt regulacji prawnych dotyczących lotnictwa amatorskiego w postaci poprawki do ustawy z dnia 13 maja 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw (druk nr 1223) został opracowany, na zlecenie LAF RP, przez A. Twarowskiego oraz P. Wiśniewskiego z Kancelarii Prawnej Twarowski i Wspólnicy.