Sylwetki Lotników: François Lèon Lévêque
François Lèon Lévêque urodził się 16 kwietnia 1870 r. w St. Junien we Francji. Przygodę z wojskiem zaczął w 1889 r. Z chwilą ukończenia École Polytechnique został skierowany dla podniesienia kwalifikacji do École d` Application de l`artillerie et du génie. Aby po jej ukończeniu w stopniu podporucznika otrzymać przydział do pułku saperów. Stacjonował w Montpellier. W czasie swojej służby dwukrotnie był oddelegowywany do Etablissement Central d` Aérostation Militaire w Chalais. Po awansie do stopnia porucznika brał udział w misji na Madagaskar. Z chwilą jej zakończenia już w randze kapitana razem z saperami w składzie francuskiego Korpusu Ekspedycyjnego znalazł się w Chinach. Od kwietnia 1904 r. pozostawał do dyspozycji Ministerstwa Kolonii z przeznaczeniem do służby w Indochinach. Brał udział w walkach na ich terenie jako oficer dyspozycyjny nie zmieniając formacji (pozostawał saperem). Oddany do dyspozycji szefa Zarządu Artylerii pełnił przez pewien czas służbę w Sajgonie, aby z tego wrócić do Francji. W ojczyźnie był w dyspozycji szefa służby transportowej. Z niej odszedł na stanowisko szefa transportu do Rouen a następnie do Verdun.
Awansowany przed wybuchem I wojny światowej do stopnia majora pełnił służbę w Verdun. Tu został ranny. Po powrocie do zdrowia został oddelegowany do Rumunii. Awansowany do stopnia podpułkownika wrócił nad Sekwanę pozostając w dyspozycji szefa saperów. W stopniu pułkownika dowodził pułkiem saperów w Avignon. Z chwilą ukończenia kursu Centrum Wyszkolenia Studium Wojskowych objął stanowisko dowódcy pułku saperów w Montpellier.
Do lotnictwa trafił w drugiej połowie lutego 1921 r. Po kursie w Centre d`Etudes tactiques d` artillerie objął stanowisko dowódcy jednej z francuskich brygad lotniczych. Następnie uzyskał licencję obserwatora. Jako ostatnią otrzymał licencję pilota wojskowego. W przed dzień Wigilii 1922 r. został oddelegowany do Polski. Znalazł się we Francuskiej Misji Wojskowej. Zaszeregowany był do stanu osobowego 33 pułku lotniczego Armii Renu. Docelowo przeznaczono go na stanowisko szefa Departamentu IV Żeglugi Powietrznej. W stolicy Polski już 20 stycznia 1923 r. powierzono mu pełnienie obowiązków szefa wspomnianego departamentu. Tu w 1924 r. awansował do stopnia generała brygady. Po Dniu Wojska Polskiego jeszcze tego samego roku odwołany wrócił z nad Wisły do Francji. Pełniąc służbę w Polsce organizował wojskowe lotnictwo polskie w oparciu o wzorce przeniesione z własnego lotnictwa. To jest regulaminy i sposoby szkolenia kadr. Wykorzystywał sprzęt sprowadzony ze swojej ojczyzny. Zmarł 28 października 1955 r. w Villeneuve.
Konrad Rydołowski
Komentarze