Gen. bryg. pil. inż. Ludomił Rayski patronem ulicy w Warszawie

25 czerwca br., Rada m.st. Warszawy nadała nazwę ulicy Gen. pil. Ludomiła Rayskiego jednej z nowopowstałych arterii na warszawskim Bemowie. Zlokalizowana na południe od ul. Gen. pil. M. Coopera ulica należy do ciągu komunikacyjnego obsługującego mieszkańców Osiedla Pod Słońcem.

Gen. L. Rayski jest już patronem ulicy w Szczecinie i Krośnie, a także Węzła Drogowego w Krakowie. W Warszawie za upamiętnieniem tego legendarnego lotnika, głosowało jednogłośnie 57 radnych, nikt nie wstrzymał się od głosu, podobnie jak nikt nie głosował przeciw. 

Gen. bryg. pil. inż. Ludomił Rayski w wieku lat 52 aktywnie uczestniczył w niesieniu pomocy Powstańcom Warszawskim (pilotując maszyny 1586 Eskadry Specjalnego Przeznaczenia, wykonujące zrzuty zaopatrzenia w roku 1944). 

Gen. bryg. pil. inż. Ludomił Rayski, fotografia wykonana przed 1939 r. (fot. Wikimedia Commons)

Ludomił Antoni RAYSKI herbu Korab
Urodzony 29.12.1892 r. w Czasławiu k/Raciechowic, zam. w Warszawie, gen. bryg. pil. inż., podczas I WŚ obserwator (lotnictwo tureckie), a następnie pilot. Był pilotem i dowódcą jednostek lotniczych w wojnie polsko-bolszewickiej, od r. 1926 do 1939 szefem Departamentu Lotnictwa / dowódcą Lotnictwa MSWoj., wreszcie zastępcą II wiceministra w MSWoj. Doprowadził do istotnego podwyższenia poziomu wyszkolenia kadr lotniczych, przyczynił się do rozwoju krajowego przemysłu lotniczego oraz - w warunkach stałego niedoboru środków finansowych - modernizacji technicznej lotnictwa wojskowego. W roku 1940 we Francji bez przydziału, następnie służył jako pilot (m.in. POT w Takoradi) i dowódca lotniczy. Jeden z najbardziej wszechstronnych pilotów polskich, pomimo zaawansowanego wieku latający bojowo zarówno na jednosilnikowych myśliwcach, jak i czterosilnikowych bombowcach (318 DMR, 1586 ESP). Podczas II WŚ zapisał na swoim koncie 1519 godzin nalotu operacyjnego jako pilot (najprawdopodobniej jest to światowy „rekord" w korpusie generałów). Po wojnie pozostał na emigracji, prezes Stowarzyszenia Lotników Polskich w W. Brytanii, uhonorowany najwyższymi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi. Zmarł w 1977 roku w Wielkiej Brytanii. Jego prochy spoczywają w Katedrze Polowej WP w Warszawie.