NASA zakończyła serię crash testów nadajników ELT

NASA przeprowadziła ostatni z serii testów zderzeniowych, które mają na celu poprawę działania nadajników ELT. Agencja w kontrolowanych warunkach rozbiła o ziemię mały samolot.

Królikiem doświadczalnym w ostatnim teście była wyprodukowana w 1974 roku Cessna 172. Samolot wyposażono w 5 nadajników ELT, kamery i czujniki. Za sterami posadzono dwa manekiny i całość zrzucono z wysokości 25 metrów. Celem testu była symulacja bardzo twardego lądowania – warunków, w jakich niezawodnie muszą zadziałać nadajniki ELT.

Wynik testu zaskoczył inżynierów i pilotów GA obserwujących eksperyment. Samolot uderzył w ziemię i przewrócił się na plecy niemal tracąc skrzydła i ogon.

W poprzednich testach statek powietrzny zrzucano poziomo na beton, a w innym nosem pionowo w dół. Badania NASA mają na celu znalezienie praktycznych sposobów na usprawnienie działania i wytrzymałości nadajników ELT. Zwiększy to szanse ratowników na ocalenie życia ofiar wypadków lotniczych – pisze agencja na swojej stronie internetowej.

ELT  (Emergency Locator Transmitter) to nadajnik lokacyjny sygnałów niebezpieczeństwa. Dzieli się na: 

ELT AD – ELT Automatic Deployable – nadajnik sygnału niebezpieczeństwa uruchamiany automatycznie, zamocowany trwale na statku powietrznym, aktywowany w wyniku zderzenia, a w niektórych przypadkach również przez czujniki hydrostatyczne. Przewidziane jest także uruchamianie ręczne;

ELT AF – ELT Autmoatic Fixed – nadajnik sygnału niebezpieczeństwa statku powietrznego uruchamiany automatycznie, zamocowany trwale na statku powietrznym;

ELT AP – ELT Automatic Portable – nadajnik sygnału niebezpieczeństwa statku powietrznego uruchamiany automatycznie, zamontowany trwale na statku powietrznym, z możliwością łatwego i szybkiego demontażu;

ELT (S) – ELT Survival – nadajnik sygnału niebezpieczeństwa statku powietrznego, który może być wyniesiony ze statku powietrznego, umieszczony tak, by łatwe było jego użycie w przypadku zagrożenia, uruchamiany ręcznie przez osoby poszukiwane.