Przejdź do treści
Produkcja He 111 w 1939 r. (fot. Bundesarchiv, Bild 101I-774-0011-34/Hubmann, Hanns/CC-BY-SA 3.0/Wikimedia Commons)
Źródło artykułu

Z serii "Spotkania przy samolocie": Heinkel He 111

W dniu 11 sierpnia 2019 r. (niedziela), o godzinie 12.00 Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprasza na kolejne spotkanie prowadzone przez Jana Hoffmanna.

Zaproszenie na opowieść o historii lotnictwa kierowane jest zarówno do młodzieży, jak i dorosłych.

Prowadzone będą rozmowy o bardzo znanym niemieckim samolocie bombowym z II wojny światowej – He 111, który został opracowany jeszcze przed wybuchem wojny w wytwórni Heinkel i znajdował się na wyposażeniu Luftwaffe do końca wojny (a w lotnictwie hiszpańskim aż do 1965 roku).

Pierwszy bombowy He 111 V1 został zbudowany w tajemnicy i oblatany pod cywilnymi oznaczeniami D-ADAP 17 listopada 1934 roku, wyprzedzając wersję cywilną, która wykonała swój pierwszy lot dopiero w maju 1935. Wersja V2 posiadała zainstalowany w komorze bombowej czteromiejscowy przedział dla palących, a za nim sześć dodatkowych miejsc pasażerskich. Maszyna V2 weszła do służby w liniach lotniczych Lufthansa w 1936 roku, wraz z pięcioma nowo wybudowanymi samolotami oznaczonymi jako He 111C.

Trzeci prototyp V3 został zbudowany również jako bombowiec i został wyposażony w jedną dużą komorę bombową, dwie małe znajdujące się u nasady skrzydeł, oraz w trzy służące do obrony karabiny maszynowe MG 15. Zwiększenie masy spowodowało spadek prędkości samolotu do 275 km/h.

Na podstawie trzeciego prototypu V3 zbudowano 10 maszyn seryjnych oznaczonych jako He 111 A-0, ale ze względu na zbyt małą moc silników uniemożliwiającą przenoszenie ładunku bojowego ostatecznie odrzucono je, a później sprzedano do Chin.

W 1936 trzeci prototyp został wyposażony w mocniejsze silniki Daimler-Benz DB 600 o mocy 1000 KM (746 kW), które umożliwiały osiągnięcie prędkości 360 km/h i Luftwaffe zamówiły 300 takich maszyn oznaczonych jako Heinkel He 111B.

Powstało wiele wersji tego samolotu. Samoloty Heinkla brały udział w walkach niemal na wszystkich frontach II wojny światowej głównie jako maszyny bombowe, w mniejszym stopniu torpedowe, a także jako transportowce.

Heinkel He 111 okazał się maszyną wytrzymałą o doskonałych parametrach na początku wojny, ale z biegiem czasu ustępującą osiągami nowocześniejszym konstrukcjom. Jako przykład wytrzymałości Heinkla He 111 można przedstawić nieoficjalnego rekordzistę, który z lotu bojowego podczas bitwy o Anglię wrócił do bazy na jednym silniku z 279 przestrzelinami.

He 111 był jednym z symboli odradzającego się w połowie lat 30-tych niemieckiego lotnictwa wojskowego. Był samolotem bardzo udanym, lubianym przez załogi za dobre właściwości lotne i odporność na uszkodzenia.

Muzeum Lotnictwa Polskiego bardzo prosi o zgłoszenie w kasie chęci uczestnictwa w spotkaniu, gdyż wszyscy słuchacze będą mogli wykupić specjalne bilety wstępu.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony