Przejdź do treści
Źródło artykułu

Wystawa Polscy lotnicy w walce z U-bootami w Muzeum Lotnictwa Polskiego

17 listopada br., podczas Dnia Otwartych Drzwi Muzeów Krakowskich, Muzeum Lotnictwa Polskiego zaprezentowało swoją najnowszą wystawę czasową o Dywizjonie 304 i jego walce z U-bootami.

Na kilkunastu planszach opowiada o wkładzie polskich lotników w pokonaniu nazistowskich Niemiec podczas II wojny światowej. Nie sposób pominąć ich udziału w Bitwie o Atlantyk – najdłuższej kampanii tamtej wojny.

Tym bardziej, że bitwa ta pozostająca w powszechnej świadomości troszkę w cieniu zmagań na lądzie bardzo często decydowała o ich wyniku.

23 sierpnia 1940 roku jest uznawany za datę powstania Dywizjonu 304. To właśnie wtedy, na lotnisku Bramcote, został sformowany personel dywizjonu bombowego składający się z lotników przybyłych do Anglii na przełomie czerwca i lipca. W latach 1942-1945 Dywizjonowi 304 przypadło patrolowanie wód i przede wszystkim wyszukiwanie U-Bootów.

Od 14 maja 1942, dywizjon stacjonował w bazie RAF Tiree na wyspie Hebrydów Zewnętrznych, skąd mógł operować nad północnym Atlantykiem. Po miesiącu, od 13 czerwca 1942 został przeniesiony do bazy RAF Dale w południowo-zachodniej Walii, skąd mógł patrolować Zatokę Biskajską. Stamtąd też w nocy z 25 na 26 czerwca 1942 załogi dywizjonu brały udział w nalocie 1000 samolotów nad Bremę.

Po początkowych trudnościach Polacy zaczęli dochodzić do coraz większej wprawy, co spowodowało, że do zniszczeń samolotów doszły i zatopienia wrogich okrętów podwodnych.

Patrolowanie akwenów morskich w poszukiwaniu U-Bootów było wyczerpującym zadaniem, z długotrwałym lotem oraz trudnym wypatrywaniem przeciwnika. Kilka razy atakowano U-Booty, uszkadzając je lub nawet zatapiając, przy czym potem były trudności z potwierdzeniem tych rezultatów. W czasie patrolów walczono z niemieckimi samolotami dalekiego zasięgu junkersami Ju 88. Niektóre z tych potyczek przyniosły chwałę polskim zwycięskim załogom, po ich zestrzeleniu lub uszkodzeniu.

W okresie od 19 września 1944 do 5 marca 1945, dywizjon jeszcze raz stacjonował na dalekich Hebrydach Zewnętrznych w bazie RAF Benbencula.

19 marca 1944 roku dywizjon przeniósł się na lotnisko w Chivenor, a we wrześniu na lotnisko w Benbecula. Część załóg latała z lotniska Limawady. 4 maja 1945 roku polscy piloci odnieśli ostatnie zwycięstwo - zmusili niemiecki okręt podwodny do poddania się. Niemcy uczynili to, czego od nich oczekiwano, wymachując białą flagą. U-Booty, które stały się łupem polskich lotników to: U-97, U-332, U-459, U-241, U-461, U-476, I-675, U-663, U-990.

Działania patrolowania dywizjon zakończył po 30 maja 1945 poszukując U-Bootów, które się jeszcze nie poddały po kapitulacji III Rzeszy. Piloci Dywizjonu 304 swoją ofiarnością przyczynili się do zwycięstwa w bitwie o Atlantyk, a tym samym w II wojnie światowej.

Wystawa Polscy lotnicy w walce z U-bootami, poświęcona Dywizjonowi 304 biorącemu udział w Bitwie o Atlantyk, będzie prezentowania w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie do 17.12.2019 roku.

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony