Uroczyste obchody Święta Szkoły Orląt
Rektor–Komendant i Senat Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych zapraszają już w najbliższą środę 14 czerwca br. wszystkich sympatyków lotnictwa na uroczyste obchody Święta Szkoły Orląt.
Uroczystości rozpoczna sie o godz. 8:30 Mszą Świętą w Kościele Garnizonowym pw. Matki Bożej Loretańskiej w Dęblinie. A o godz. 10:00 odbędzie się uroczysta zbiórka na placu przed pomnikiem Bohaterskim Lotnikom Dęblińskiej Szkoły Orląt. Po zbiórce, na godz. 11:40 zaplanowano koncert artystów Teatru Muzycznego IWIA w sali widowiskowej Klubu Uczelnianego.
O godz. 11:40 rozpocznie sie Piknik rodzinny w parku Pałacu Jabłonowskich (w programie liczne atrakcje rodzinne: plac zabaw, ścianki wspinaczkowe, dmuchane zjeżdżalnie, pokaz łucznictwa, malowanie twarzy, konkursy, gry, zabawy, stoiska gastronomiczne i niespodzianki).
Odbędzie się też bieg przełajowy o puchar Rektora–Komendanta, który zaplanowano na godz. 13:30. O godz. 15:00 odbędzie się koncert artystów Klubu Uczelnianego WSOSP, Zespołu Aplauz, i The Dark Stones, a o godz. 16:30 koncert Cover Bandu Angel Song.
Wstęp wolny.
Więcej informacji na stronie wydarzenia.
Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych – "Szkoła Orląt" zmieniała kilkakrotnie swoją nazwę, strukturę oraz kierunki kształcenia. Zmieniały się programy i metody kształcenia teoretycznego oraz praktycznego szkolenia lotniczego w powietrzu. Wszelkie transformacje były podyktowane troską o jak najlepsze wykonanie zadań stojących przed uczelnią.
Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych to jedna z najstarszych uczelni lotniczych świata. Jej historia sięga 1925 roku, kiedy 5 listopada w Grudziądzu powstała Oficerska Szkoła Lotnictwa. 14 kwietnia 1927 r. Oficerską Szkołę Lotnictwa przeniesiono z Grudziądza do Dęblina. Oficerska Szkoła Lotnictwa, a od roku 1928 – Szkoła Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, nadal jednak kształciła wyłącznie obserwatorów, co pogłębiało niekorzystne zjawisko zmniejszania się liczby pilotów. Potrzebne były kolejne zmiany w lotniczym szkolnictwie wojskowym.
Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa utworzone zostało na mocy rozkazu szefa Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych z 6 kwietnia 1929 r. Utworzenie Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa rozszerzyło możliwości polskiego szkolnictwa lotniczego, nie tylko zapewniało wykształcenie nowych oficerów, ale również stwarzało warunki do podwyższania kwalifikacji i przeszkalania, np. obserwatorów na pilotów, czy oficerów innych rodzajów broni na obserwatorów lub pilotów. Jesienią 1934 r. zorganizowano, po raz pierwszy, szkolenie podchorążych pilotów. Miało trwać dwa lata. Powołano na to szkolenie wyłącznie absolwentów szkół podchorążych rezerwy. Spośród 40 rozpoczynających naukę, w roku 1936 promowano na podporuczników pilotów tylko 30.
W latach 1935–1937 wzrosło znaczenie Szkoły Podchorążych Lotnictwa. Rozbudowano ją i przygotowano do przedłużenia nauki do trzech lat oraz wprowadzono równoległe szkolenie pilotów i obserwatorów. Ponownie włączono do niej Dział Nauk. Natomiast w Dywizjonie Szkolnym powiększono liczbę eskadr do czterech. Począwszy od roku 1935 nauka w szkole miała trwać trzy lata: I rok – szkolenie unitarne, II i III – szkolenie specjalistyczne w dwóch grupach, pilotów i obserwatorów.
W roku 1936 podjęto decyzje dotyczące zmodernizowania i rozbudowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do roku 1942. Przyjęte założenia planu powiększenia lotnictwa wojskowego oraz przezbrojenia go w nowe samoloty, wymagały wyszkolenia około 1000 oficerów personelu latającego. Aby sprostać tym wymaganiom dokonano reorganizacji Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa. W wyniku tych zmian utworzono, 17 lipca 1937 r., Centrum Wyszkolenia Lotnictwa Nr 1. Przemianowano również niektóre jednostki, np. Baza Lotnicza stała się samodzielną Bazą Lotniczą Dęblin, a Oddział Portowy stał się Dowództwem Oddziału Portowego Bazy Lotniczej Dęblin. Rozbudowana została Szkoła Podchorążych Lotnictwa.
Wybuch II wojny światowej przerwał funkcjonowanie szkoły, był również najtrudniejszym egzaminem dla jej wychowanków. Egzamin ten składali na ziemi i pod niebem Polski we wrześniu 1939 r. We wrześniu 1939 r. dęblińska szkoła lotnicza podzieliła los całego lotnictwa polskiego, całego Wojska Polskiego. Podchorążowie i kadra wykazali jednak niezłomną wolę walki w obronie ojczyzny. Szansy na dalszą walkę szukali we Francji, a znaleźli w Wielkiej Brytanii.
Jeszcze w trakcie walk, na wyzwolonych ziemiach polskich rozpoczęły działalność pierwsze ośrodki szkolenia lotniczego. 31 października 1944 r. utworzono w Zamościu Wojenną Szkołę Lotniczą Wojska Polskiego i 15 Samodzielny Zapasowy Pułk Lotniczy. W wyniku ofensywy styczniowej w 1945 r. wyzwolone zostały pozostałe ziemie Polski. Powstały również warunki do stopniowego przeniesienia szkoły do Dęblina. 20 marca 1945 r. na lotnisko w Dęblinie została przebazowana 3 eskadra. Rozpoczęło się praktyczne szkolenie w powietrzu na samolotach UT-2. Dęblin stał się ponownie kolebką polskiego lotnictwa. Na przełomie lat 1946 i 1947 szkoła przestawiła się na pokojowy proces szkolenia. W marcu 1947 r. szkoła została zreorganizowana i przemianowana na Oficerską Szkołę Lotniczą.
1 stycznia 1968 roku Oficerska Szkoła Lotnicza (OSL) uzyskała status uczelni wyższej, co spowodowało zmianę nazwy na Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą (WOSL). 17 marca 1968 roku w "Szkole Orląt" odbyła się pierwsza immatrykulacja podchorążych. Z dniem 1 października 1994 roku Uczelnia zmieniła nazwę na "Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych" (WSOSP) pod którą funkcjonuje do dnia dzisiejszego.
Komentarze