Dwa ronda im. Pelagii Majewskiej - Uroczyste otwarcie

W dniu 26.09.2014 r. Aeroklub Lubelski zaprasza na uroczystość otwarcia rond im. Pelagii Majewskiej.

Uroczystości rozpocznie spotkanie o godz. 9:00 przy grobie Pelagii Majewskiej na Cmentarzu Katolickim przy ul. Lipowej w Lublinie. O godz. 10.00 - uroczyste otwarcie ronda Pelagii Majewskiej w Lublinie, a godzinę później (11.00) nastąpi uroczyste otwarcie ronda Pelagii Majewskiej w Mełgwi (k. lotniska). Po czym o godz. 12.00 odbędzie się msza święta w kościele pw. św. Wita w Mełgwi, ul. Kościelna. O godz. 13.00 Zespół Szkół im. J.Piłsudskiego w Mełgwi zaprasza na część artystyczną.

Imprezy towarzyszące:
- Prezentacja Szybowców w III LO im Unii Lubelskiej i zespole szkół im. J.Piłsudskiego - z Aeroklubu Lubelskiego i Aeroklubu Świdnickiego.
- Wystawy Fotografii "Pelagia Majewska" w ww. szkołach. Galeria Po 111 Schodach, MDK 2 Lublin.

Rondo - Lublin (fot. mdk2.lublin.pl)


Rondo - Gmina Mełgiew (fot. mdk2.lublin.pl)

Pelagia Teresa Majewska (ur. 26 kwietnia 1933 w Równem, zm. 12 lipca 1988 w Lizbonie) – polska pilot-instruktor samolotowa oraz szybowcowa, zdobywczyni wielu szybowcowych rekordów kraju i świata, działaczka społeczna.

W szkole należała do harcerstwa, uprawiała lekkoatletykę, pływanie, a po maturze spadochroniarstwo i szybownictwo w Aeroklubie Lubelskim. Następnie w tym samym Aeroklubie przeszła szkolenie na samolotach. W 1953 rozstała się z Lublinem i z Tadeuszem Majewskim – przyszłym mężem – przeniosła się do Warszawy. W Lublinie miała wylatane 40 godzin na samolotach i 18 na szybowcach.

W Aeroklubie Warszawskim startowała w licznych zawodach szybowcowych krajowych i międzynarodowych. Dwukrotnie (1973 i 1977) zwyciężyła w Kobiecych Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych, a raz (1975) zajęła drugie miejsce. Jako druga w Polsce i trzecia kobieta na świecie zdobyła złotą odznakę szybowcową z trzema diamentami. Uzyskała 17 rekordów światowych i 21 krajowych.

Ogólny nalot szybowcowy to 3500 godzin i pokonany dystans to blisko 100 tys. km. Jako pierwszy pilot szybowcowy w kraju wyróżniona została w 1956 r. najwyższym polskim odznaczeniem szybowcowym – Medalem Tańskiego. Była pierwszą kobietą w Polsce i drugą na świecie, która otrzymała nadane przez Międzynarodową Federację Lotniczą (FAI) najwyższe światowe odznaczenie szybowcowe – Medal Lilienthala (1960). Była Zasłużonym Mistrzem Sportu, trzykrotnie została odznaczona Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Przez pewien czas pracowała jako inspektor szkolenia lotniczego w Biurze Zarządu Głównego Aeroklubu PRL. Wiele godzin wylatała w aeroklubach terenowych jako społeczny instruktor szkolący młodzież. W latach 80. pracowała jako pilot w Zakładzie Usług Agrolotniczych WSK-PZL Warszawa-Okęcie. Była jednym z najbardziej doświadczonych pilotów w tym przedsiębiorstwie. Jej ostatnim lotem był transport – w ramach międzynarodowego kontraktu – przeciwpożarowego samolotu PZL M18 Dromader do Setubal w Portugalii. 12 lipca 1988 r. zginęła na lotnisku w Lizbonie w wyniku wypadku lotniczego.
(źródło: pl.wikipedia.org)