Gen. broni pil. Lech MAJEWSKI objął stanowisko Dowódcy Sił Powietrznych

W dniu 20 maja 2010 roku wykonujący obowiązki Prezydenta RP marszałek Sejmu RP Bronisław Komorowski powołał gen. broni pil. Lecha Majewskiego na stanowisko Dowódcy Sił Powietrznych.

- Zwykle wręczanie aktów nominacji na najwyższe funkcje dowódcze to uroczystość szczególnie radosna - powiedział marszałek Sejmu. - Ta uroczystość, ze względu na dramat, który przeżywaliśmy, jest przełamana nastrojem żałoby i refleksją nad stanem Sił Zbrojnych. Dodał, że wojsko polskie jest jedną z najważniejszych instytucji państwa polskiego. Siły zbrojne poniosły największe straty w wyniku katastrofy pod Smoleńskiem, ale jak żadna z instytucji są przygotowane na wypadek strat. Podkreślił doświadczenie mianowanych, przed którymi stoi zadanie dalszych zmian w wojsku, także tych, które wynikają ze smoleńskiej katastrofy.

W imieniu nowo mianowanych dowódców, głos zabrał gen. broni Lech Majewski, który podkreślił, iż (...) te nominacje są wyrazem uznania dla naszej pracy i umiejętności, ale i największym zawodowym wyzwaniem po tylu latach służby (...). Nowy dowódca Sił Powietrznych RP podziękował też za zaufanie, wyrażone powierzeniem tych nowych, odpowiedzialnych obowiązków.
 
***

Gen. broni pil. Lech MAJEWSKI

Urodził się 30 czerwca 1952 r. w Ostrowcu Świetokrzyskim. Jest absolwentem Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, którą ukończył w roku 1976 jako podporucznik inżynier–pilot. Służbę zawodową rozpoczął w 21. pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego w Powidzu. W pułku tym służył do grudnia 1982 r. na kolejnych stanowiskach od pilota do nawigatora eskadry.

W styczniu 1983 r. objął obowiązki nawigatora eskadry lotniczej w 32. pułku lotnictwa taktycznego w Sochaczewie. W latach 1983-1986 studiował w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino (Rosja). Po ukończeniu studiów w lipcu 1986 r. objął stanowisko dowódcy eskadry lotniczej w 32. pułku lotnictwa rozpoznania taktycznego w Sochaczewie, od 15 października 1988 r. był zastępcą dowódcy tego pułku ds. szkolenia, a później ds. liniowych.

27 grudnia 1990 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy 1. pułku lotnictwa myśliwskiego „Warszawa” w Mińsku Mazowieckim. W październiku 1993 r. skierowany na studia operacyjno – strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Od września 1994 r. był zastępcą szefa Oddziału Wojsk Lotniczych 1 Korpusu Obrony Powietrznej w Warszawie, a od 21 listopada 1995 r. szefem Wojsk Lotniczych 3. Korpusu Obrony Powietrznej we Wrocławiu.

W maju 1998 r. objął obowiązki zastępcy szefa Wojsk Lotniczych w Wojskach Lotniczych i Obrony Powietrznej. W listopadzie 1999 r. został wyznaczony na stanowisko dowódcy 3. Korpusu Obrony Powietrznej Kraju.

15 sierpnia 2000 r. otrzymał nominację na stopień generała brygady a trzy lata później 15 sierpnia 2003 r. zostaje nominowany na stopień generała dywizji. W listopadzie 2003 r. objął stanowisko dowódcy Centrum Operacji Powietrznych – zastępcy dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. W lutym 2004 r. został skierowany na Studia Operacyjno - Strategiczne do Narodowego Uniwersytetu Obrony w Waszyngtonie (USA). 15 sierpnia 2005 r. nominowany na stopień generała broni.

Od sierpnia 2007 r. pełnił służbę na stanowisku Asystenta Szefa Sztabu Generalnego WP ds. Sił Powietrznych w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego.

Generał broni Lech MAJEWSKI jest pilotem klasy mistrzowskiej, z nalotem ponad 1780 godzin, w tym 180 na MiG-29. Latał na wszystkich typach samolotu MiG-21.

Interesuje się historią i sportem. Uprawnia tenis, narciarstwo. Żona Elżbieta jest nauczycielem języka angielskiego, ma dwie córki Agnieszkę i Katarzynę.