Przejdź do treści
Źródło artykułu

Obwieszczenie Prezesa ULC w sprawie Załącznika 15 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym

6 sierpnia br., w Dzienniku Ustaw 2019 pod poz. 55 zostało opublikowane Obwieszczenie Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 6 sierpnia 2019 r. w sprawie w sprawie ogłoszenia tekstu Załącznika 15 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.

Na  podstawie  art. 23 ust. 2 pkt 1 oraz  art. 3 ust. 2 ustawy  z dnia  3 lipca  2002 r.  –  Prawo  lotnicze  (Dz. U. z 2018 r.  poz. 1183,  1629 i 1637  oraz  z 2019 r.  poz. 235 i 730) ogłasza się  jako załącznik  do  obwieszczenia Załącznik  15 –  „Służby  informacji  lotniczej”  (wydanie  szesnaste),  obejmujący  poprawki  od  1 do  40 –  do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r.  Nr 35,  poz. 212 i 214,  z późn.  zm.1)),  przyjęte  przez  Organizację Międzynarodowego  Lotnictwa Cywilnego.

Niniejsze wydanie zastępuje z dniem 8 listopada 2018 r. wszystkie wcześniejsze wydania Załącznika 15.W celu uzyskania informacji na temat zastosowania Norm i Zalecanych Metod Postępowania, patrz Przedmowa.

Tło historyczne

Normy  i  Zalecane  Metody  Postępowania dla  służb  informacji  lotniczej  po  raz  pierwszy  zostały  przyjęte  przez  Radę 15  maja  1953  r.,  zgodnie  z przepisami Artykułu  37  Konwencji o  międzynarodowym  lotnictwie  cywilnym(Chicago 1944 r.). Nazwano je Załącznikiem 15 do Konwencji. Załącznik 15, zanim osiągnął obecną postać, przeszedł szereg opracowań. Pierwsze wymogi zostały sprecyzowane przez Komitet żeglugi powietrznej, w wyniku zaleceń opracowanych podczas spotkań poświęconych regionalnej żegludze powietrznej,  a  następnie  opublikowane  (z  upoważnienia  Rady)w   styczniu   1947   r.,   w   postaci   Procedur   do międzynarodowych informacji dla pilotów (PANS-NOTAM, PICAO Doc 2713). W 1949 r., podczas specjalnego spotkania NOTAM, dokonano przeglądu procedur i zaproponowano wprowadzenie poprawek. Poprawione procedury opublikowano jako „Procedury dla służb żeglugi powietrznej” (PANS-AIS, Doc 7106).

Zaczęły one obowiązywać od 1 sierpnia 1951 r. W 1952  r.  PANS-AIS  zostały  poddane przeglądowi podczas  1.sesji  Oddziału  służb  informacji  lotniczych,  na  której zaproponowano przyjęcie  Norm i  Zalecanych  Metod  Postępowania.  Po  rozpatrzeniu  przez  wszystkie  zainteresowane Państwa, zalecenia poddano przeglądowi przez Komisję ds. żeglugi powietrznej. Pierwszy  zestaw  Norm i  Zalecanych Metod Postępowania Rada przyjęła 15 maja 1953 r. jako Załącznik 15 do Konwencji, a zaczął on obowiązywać 1 kwietnia 1954 r. W tabeli A podano zarówno źródła wprowadzanych poprawek (wraz z wykazem głównych tematów, których Zmiany dotyczyły), jak również daty przyjęcia Załącznika i poprawek przez Radę oraz daty, od których zaczęły one obowiązywać i od których zaczęły być stosowane.

Zastosowanie


Normy i Zalecane Metody Postępowania zawarte w niniejszym dokumencie regulują stosowanie Procedur Służb Żeglugi Powietrznej –Zarządzanie Informacją Lotniczą (PANS-AIM,  Doc  10066) oraz Regionalnych procedur uzupełniających –Zarządzanie  Informacją  Lotniczą  (Doc  7030),  z  których  ten  drugi  zawiera  uzupełniające  procedury  o  regionalnym zastosowaniu. Działania podejmowane przez Umawiające się Państwa Powiadomienia  o  występujących  różnicach.  Uwagę  Umawiających  się  Państw  kieruje  się  na  zobowiązanie  nałożone artykułem  38  Konwencji,  na mocy  którego  wymaga  się  od  nich  poinformowania  Organizacji  o wszelkich  różnicach występujących  w  ich  krajowych  przepisach  i  praktykach w  odniesieniu  do Międzynarodowych  Norm podanych  w niniejszym Załączniku, jak również o wszelkich wprowadzanych do nich Zmianach.

Umawiające się Państwa proszone są o  rozszerzenie  powiadomienia o  wszelkie  różnice  w Zalecanych  Metodach  Postępowania zawartych  w  niniejszym Załączniku  i  o  wszelkich  do  nich Zmianach,  szczególnie  w  sytuacji,  gdy  jest  to  istotne  dla  bezpieczeństwa  żeglugi powietrznej. Ponadto, od Umawiających się Państw wymaga się informowania na bieżąco i bez opóźnienia o wszelkich różnicach, które mogą wystąpić, bądź też o wyeliminowaniu wszelkich różnic, które zostały zgłoszone uprzednio. Wniosek dotyczący zgłaszania różnic będzie wysyłany do Umawiających się Państw niezwłocznie po przyjęciu każdej Zmiany do niniejszego Załącznika.


Pełny tekst dokumentu dostępny jest tutaj (LINK)

FacebookTwitterWykop
Źródło artykułu

Nasze strony