dlapilota.pl
Złoto Sebastiana Kawy
W Turynie podczas 3. Światowych Igrzysk Sportów Lotniczych - po rozegraniu 4 kolejek rundy kwalifikacyjnej, dziś rozegrano konkurencję finałową w wyścigach szybowcowych, którą wygrał Sebastian Kawa z aeroklubu bielsko-bialskiego i został Mistrzem Światowych Igrzysk Lotniczych w Wyścigach Szybowcowych. Drugie miejsce zajął Włoch Giorgio Galetto. Trzeci jest Holender Ronald Termaat.
Do konkurencji finałowej zakwalifikowało się sześciu najlepszych zawodników Igrzysk - byli to:
Giancarlo GRINZA - Ventus 2ax - „3CU” - ITA
Sebastian KAWA - Diana 2 - „RP” - POL
Michael BUCHTAL - Discus 2ax - „Y4” - GER
Giorgio GALETTO - Ventus 2ax - „CT” - ITA
Ronald TERMAAT - Ventus 2ax - „GT” - NED
James GARNER - Ventus 2b - „JO” - USA
Dzisiejsza trasa finałowa została wyznaczona jak zwykle wzdłuż wschodniego podnóża Alp. Zadaniem dnia był przelot prędkościowy po trasie płaskiego wieloboku z 3 punktami zwrotnymi (PZ) o długości 141,5 km. Cała trasa przebiega na północ od Turynu. Starty ziemne rozpoczęły się o godzinie 13:55. Przez większą część lotu wszyscy lecieli razem. 25 km przed metą Kawa wyrwał się ryzykownie do przodu. Na 20 km przed metą samodzielnie znalazł dobre wznoszenie i zdobył wysokość pozwalającą osiągnąć metę. Do końca leciał skrzydło w skrzydło z Holendrem Ronaldem Termaatem, który wcześniej miał przewagę wysokości i na ostatniej prostej dogonił Kawę. Tuż za nimi podążał Włoch Giorgio. Na metę pierwszy wpadł Sebastian Kawa na doskonałym polskim szybowcu Diana 2. Termaat przeciął linię mety poniżej wysokości minimalnej i otrzymał karne sekundy, które pozbawiły holendra drugiego miejsca. Drugie miejsce zdobył Włoch Giorgio Galetto finiszujący tuż za Termaatem, który ostatecznie jest trzeci.
Wyniki konkurencji finałowej przedstawiają się następująco i jednocześnie kolejność w klasyfikacji generalnej:
Sebastian KAWA - POL - 7 pkt
Giorgio GALETTO - ITA - 5 pkt
Ronalt TERMAAT - NED - 4 pkt
Kierownik ekipy i trener kadry- Jacek Dankowski j.dankowski@wp.pl
Więcej na:
Stronie Internetowej organizatora: http://www.wag2009.com/
Stronie Internetowa ekipy: http://new.szybowce.pl/blog/igrzyska_2009
Więcej informacji na temat rajdów szybowcowych: http://dlapilota.pl/files/upld/wag2009_glider_racing.pdf
Informacje dodatkowe:
Sebastian Kawa – rozpoczął latanie na szybowcach w wieku 16 lat w 1988 roku. Jeden z bardziej utytułowanych polskich szybowników zdobył do tej pory 5 tytułów Mistrza Świata, dwa brązowe medale Mistrzostw Świata, jeden brązowy medal Światowych Igrzysk Lotniczych i dwa tytuły Mistrza Europy, Rekordzista Świata i Polski. Historia największych sukcesów Sebastiana wygląda następująco: w grudniu 2007 obronił w Nowej Zelandii tytuł Mistrza Świata w wyścigach szybowcowych (na szybowcu Diana 2), w sierpniu 2007 roku na Litwie obronił tytuł Mistrza Europy w klasie Club (szybowiec Brawo). Poprzedni zdobył w słowackiej Nitrze latem 2005 roku (szybowiec Brawo). We wrześniu 2005 roku we Francji w arcytrudnym rejonie francuskich Alp zdobył tytuł Mistrza Świata w wyścigach szybowcowych (na szybowcu Diana 2). W tym samym rejonie w 2006 roku obronił tytuł Mistrza Świata w klasie Club (szybowiec Brawo). Poprzedni wywalczył w 2004 roku w równie trudnym terenie nad południową Norwegią (Szybowiec Brawo). W 2003 roku w Nitrze na Słowacji Kawa wygrał Szybowcowe Mistrzostwa Świata w klasie Światowej (szybowiec PW5). Nasz reprezentant w latach 1999 i 2001 zdobył brązowe medale w Mistrzostwach Świata w klasie Światowej (szybowiec PW5) i w brązowy medal Światowych Igrzysk Lotniczych w Hiszpanii w 2001 roku.
Wszystkie wymienione sukcesy odniósł na szybowcach polskiej konstrukcji i produkcji.
W tym roku Sebastian we wspaniałym stylu zwyciężył najliczniej obsadzone na świecie międzynarodowe zawody szybowcowe „Pribina Cup” na Słowacji (szybowiec Diana 2) i 2 Mistrzostwa Polski w Wyścigach Szybowcowych rozgrywane na lotnisku Żar.
Kawa był nieprzerwanie liderem Światowego Rankingu Pilotów Szybowcowych FAI od września 2005 do lipca 2008 roku. Aktualnie znajduje się na drugim miejscu. W rankingu jest notowanych ponad 3700 pilotów z 41 krajów całego świata. W klasyfikacji zespołowej Polska znajduje się na trzecim miejscu za Niemcami i Francją.
Charakterystyka szybowca: Diana 2 to polski szybowiec najnowszej generacji o bardzo wysokich osiągach w klasie piętnastometrowej, konstrukcji i produkcji inż. Bogumiła Beresia. Od 2005 roku, nasi piloci latając na Dianie 2 zdobyli już dwa srebrne (Janusz Centka w 2005 i Karol Staryszak w 2007) i jeden złoty medal (Janusz Centka w 2007) podczas Mistrzostw Europy oraz trzy złote medale na Mistrzostwach Świata (Sebastian Kawa w 2005, 2007 i Janusz Centka w 2006) oraz jeden srebrny medal na Mistrzostwach Świata (Janusz Centka 2008). Tak duże sukcesy były możliwe dzięki połączeniu wysokich osiągów szybowca Diana 2 z wysokimi umiejętnościami zawodniczymi naszych pilotów.
Podstawowe zasady wyścigów szybowcowych podczas Igrzysk:
Konkurencje rozgrywane przez 7 dni. Zwykle rozgrywa się jedną konkurencję jednego dnia. Zwycięzcą konkurencji będzie pilot, który pokona wyznaczoną trasę w najkrótszym czasie. (Wynik zawodnika będzie wyrażony w godzinach, minutach i sekundach). Zwycięzca dnia otrzyma 10 punktów za konkurencję, drugi pilot dnia 8 punktów i pozostali za każde miejsce o jeden punkt mniej aż do dziewiątego zawodnika, który otrzyma 1 punkt. Piloci zajmujący miejsca od dziesiątego w dół nie otrzymają punktów. Punkty otrzymują tylko ci piloci, którzy osiągnęli linię mety.
W pierwszym etapie rywalizacji będzie uczestniczyła jedenastka zakwalifikowanych do Igrzysk pilotów szybowcowych, z których najlepsza szóstka pilotów zakwalifikuje się do finału. Punkty z części kwalifikacyjnej nie przechodzą do konkurencji finałowej.
Opis konkurencji
Organizator wyznacza trasę, która najczęściej przybiera kształt wieloboku o tym samym przebiegu i długości dla wszystkich zawodników. Odległość jest liczona od środka linii startu (o długości 5 km ulokowanej w pobliżu lotniska) przez wyznaczone punkty zwrotne do środka linii mety (o długości 0,5 km) usytuowanej na lotnisku. Minimalna długość trasy wynosi 100 km a maksymalna zależy od warunków meteorologicznych i przeważnie nie przekracza 400 km. Zawodnicy zwykle osiągają średnie prędkości na trasie od 50 do 150 km/h. Prędkość średnia jest uzależniona od umiejętności pilota, osiągów szybowca i warunków meteorologicznych. Czas jest liczony dla wszystkich od tego samego momentu (równoczesny czas startu lotnego – „Regatta Start”) zwykle 20 minut po odczepieniu od samolotu holującego ostatniego pilota. Dzięki temu pilot przecinający metę jako pierwszy zawsze będzie zwycięzcą konkurencji.
Do konkurencji finałowej zakwalifikowało się sześciu najlepszych zawodników Igrzysk - byli to:
Giancarlo GRINZA - Ventus 2ax - „3CU” - ITA
Sebastian KAWA - Diana 2 - „RP” - POL
Michael BUCHTAL - Discus 2ax - „Y4” - GER
Giorgio GALETTO - Ventus 2ax - „CT” - ITA
Ronald TERMAAT - Ventus 2ax - „GT” - NED
James GARNER - Ventus 2b - „JO” - USA
Dzisiejsza trasa finałowa została wyznaczona jak zwykle wzdłuż wschodniego podnóża Alp. Zadaniem dnia był przelot prędkościowy po trasie płaskiego wieloboku z 3 punktami zwrotnymi (PZ) o długości 141,5 km. Cała trasa przebiega na północ od Turynu. Starty ziemne rozpoczęły się o godzinie 13:55. Przez większą część lotu wszyscy lecieli razem. 25 km przed metą Kawa wyrwał się ryzykownie do przodu. Na 20 km przed metą samodzielnie znalazł dobre wznoszenie i zdobył wysokość pozwalającą osiągnąć metę. Do końca leciał skrzydło w skrzydło z Holendrem Ronaldem Termaatem, który wcześniej miał przewagę wysokości i na ostatniej prostej dogonił Kawę. Tuż za nimi podążał Włoch Giorgio. Na metę pierwszy wpadł Sebastian Kawa na doskonałym polskim szybowcu Diana 2. Termaat przeciął linię mety poniżej wysokości minimalnej i otrzymał karne sekundy, które pozbawiły holendra drugiego miejsca. Drugie miejsce zdobył Włoch Giorgio Galetto finiszujący tuż za Termaatem, który ostatecznie jest trzeci.
Wyniki konkurencji finałowej przedstawiają się następująco i jednocześnie kolejność w klasyfikacji generalnej:
Sebastian KAWA - POL - 7 pkt
Giorgio GALETTO - ITA - 5 pkt
Ronalt TERMAAT - NED - 4 pkt
Kierownik ekipy i trener kadry- Jacek Dankowski j.dankowski@wp.pl
Więcej na:
Stronie Internetowej organizatora: http://www.wag2009.com/
Stronie Internetowa ekipy: http://new.szybowce.pl/blog/igrzyska_2009
Więcej informacji na temat rajdów szybowcowych: http://dlapilota.pl/files/upld/wag2009_glider_racing.pdf
Informacje dodatkowe:
Sebastian Kawa – rozpoczął latanie na szybowcach w wieku 16 lat w 1988 roku. Jeden z bardziej utytułowanych polskich szybowników zdobył do tej pory 5 tytułów Mistrza Świata, dwa brązowe medale Mistrzostw Świata, jeden brązowy medal Światowych Igrzysk Lotniczych i dwa tytuły Mistrza Europy, Rekordzista Świata i Polski. Historia największych sukcesów Sebastiana wygląda następująco: w grudniu 2007 obronił w Nowej Zelandii tytuł Mistrza Świata w wyścigach szybowcowych (na szybowcu Diana 2), w sierpniu 2007 roku na Litwie obronił tytuł Mistrza Europy w klasie Club (szybowiec Brawo). Poprzedni zdobył w słowackiej Nitrze latem 2005 roku (szybowiec Brawo). We wrześniu 2005 roku we Francji w arcytrudnym rejonie francuskich Alp zdobył tytuł Mistrza Świata w wyścigach szybowcowych (na szybowcu Diana 2). W tym samym rejonie w 2006 roku obronił tytuł Mistrza Świata w klasie Club (szybowiec Brawo). Poprzedni wywalczył w 2004 roku w równie trudnym terenie nad południową Norwegią (Szybowiec Brawo). W 2003 roku w Nitrze na Słowacji Kawa wygrał Szybowcowe Mistrzostwa Świata w klasie Światowej (szybowiec PW5). Nasz reprezentant w latach 1999 i 2001 zdobył brązowe medale w Mistrzostwach Świata w klasie Światowej (szybowiec PW5) i w brązowy medal Światowych Igrzysk Lotniczych w Hiszpanii w 2001 roku.
Wszystkie wymienione sukcesy odniósł na szybowcach polskiej konstrukcji i produkcji.
W tym roku Sebastian we wspaniałym stylu zwyciężył najliczniej obsadzone na świecie międzynarodowe zawody szybowcowe „Pribina Cup” na Słowacji (szybowiec Diana 2) i 2 Mistrzostwa Polski w Wyścigach Szybowcowych rozgrywane na lotnisku Żar.
Kawa był nieprzerwanie liderem Światowego Rankingu Pilotów Szybowcowych FAI od września 2005 do lipca 2008 roku. Aktualnie znajduje się na drugim miejscu. W rankingu jest notowanych ponad 3700 pilotów z 41 krajów całego świata. W klasyfikacji zespołowej Polska znajduje się na trzecim miejscu za Niemcami i Francją.
Charakterystyka szybowca: Diana 2 to polski szybowiec najnowszej generacji o bardzo wysokich osiągach w klasie piętnastometrowej, konstrukcji i produkcji inż. Bogumiła Beresia. Od 2005 roku, nasi piloci latając na Dianie 2 zdobyli już dwa srebrne (Janusz Centka w 2005 i Karol Staryszak w 2007) i jeden złoty medal (Janusz Centka w 2007) podczas Mistrzostw Europy oraz trzy złote medale na Mistrzostwach Świata (Sebastian Kawa w 2005, 2007 i Janusz Centka w 2006) oraz jeden srebrny medal na Mistrzostwach Świata (Janusz Centka 2008). Tak duże sukcesy były możliwe dzięki połączeniu wysokich osiągów szybowca Diana 2 z wysokimi umiejętnościami zawodniczymi naszych pilotów.
Podstawowe zasady wyścigów szybowcowych podczas Igrzysk:
Konkurencje rozgrywane przez 7 dni. Zwykle rozgrywa się jedną konkurencję jednego dnia. Zwycięzcą konkurencji będzie pilot, który pokona wyznaczoną trasę w najkrótszym czasie. (Wynik zawodnika będzie wyrażony w godzinach, minutach i sekundach). Zwycięzca dnia otrzyma 10 punktów za konkurencję, drugi pilot dnia 8 punktów i pozostali za każde miejsce o jeden punkt mniej aż do dziewiątego zawodnika, który otrzyma 1 punkt. Piloci zajmujący miejsca od dziesiątego w dół nie otrzymają punktów. Punkty otrzymują tylko ci piloci, którzy osiągnęli linię mety.
W pierwszym etapie rywalizacji będzie uczestniczyła jedenastka zakwalifikowanych do Igrzysk pilotów szybowcowych, z których najlepsza szóstka pilotów zakwalifikuje się do finału. Punkty z części kwalifikacyjnej nie przechodzą do konkurencji finałowej.
Opis konkurencji
Organizator wyznacza trasę, która najczęściej przybiera kształt wieloboku o tym samym przebiegu i długości dla wszystkich zawodników. Odległość jest liczona od środka linii startu (o długości 5 km ulokowanej w pobliżu lotniska) przez wyznaczone punkty zwrotne do środka linii mety (o długości 0,5 km) usytuowanej na lotnisku. Minimalna długość trasy wynosi 100 km a maksymalna zależy od warunków meteorologicznych i przeważnie nie przekracza 400 km. Zawodnicy zwykle osiągają średnie prędkości na trasie od 50 do 150 km/h. Prędkość średnia jest uzależniona od umiejętności pilota, osiągów szybowca i warunków meteorologicznych. Czas jest liczony dla wszystkich od tego samego momentu (równoczesny czas startu lotnego – „Regatta Start”) zwykle 20 minut po odczepieniu od samolotu holującego ostatniego pilota. Dzięki temu pilot przecinający metę jako pierwszy zawsze będzie zwycięzcą konkurencji.
Źródło artykułu
Komentarze